پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

جهنم: نام دوزخ دار مكافات و كيفر پس از مرگ است. جهنم در فارسي به معناي دوزخ است. قرآن از دوزخ به نام‌هاي گوناگون ياد كرده كه هر نام ويژگي خاص آن را نشان مي‌دهد. اما بيشترين آنها «جهنم» است. جهنم، جايي در جهان ديگر براي كيفر بزهكاران است؛ قاموس كتاب مقدس، جهنم را جايگاه هلاكت دانسته است. راز آفرينش جهنم اولاً؛ سودمندي و ضرورت وجود دوزخ و عذاب‌هاي آن، ثانياً؛ وجود دوزخ، بهترين عامل بازدارنده از گناهان مي‌باشد. ثالثاً؛ قيامت روز برداشت كشته‌هاي دنيا است. دوزخ داراي اسبابي است كه از جمله، گناه كه بزرگ‌ترين سبب ورود به دوزخ است و دوزخ بستري زشت براي تبه‌كاران و كاهش نيافتن عذاب منكران ولايت امام (ع) مي‌باشد. كافران و منافقان، شاخص‌ترين گروه دوزخيان مي‌باشند. باز داشتن مردم از راه خدا و منصرف ساختن آنان از سوي دستياران شيطان از اسباب دوزخ است. عدم پرداخت زكات، موجب عذاب دوزخ است. به فراموشي سپردن دادگاه عدل الهي در قيامت، سرچشمه انواع آلودگي‌ها و سبب فرو رفتن در لجن‌زار است. حب دنيا سرچشمه اصلي همه‌ گناهان است. رباخواري با روح ايمان سازگار نيست. كفران نعمت‌هاي خدا نيز از گناهان بزرگي است كه وعده دوزخ درباره آن داده شده است. نماز ركن مهم خيمه دين به حساب رفته و همه چيز بر محور آن مي‌گردد و ترك نماز موجب سخت‌ترين عذاب‌هاي اخروي است. احترام به خون انسان‌ها در اسلام به حدي است كه ريختن خون يك انسان برابر با كشتن همه انسان‌ها شمرده شده است. غيبت‌كنندگان گروهي هستند كه گوشت بدن خود به دندان مي‌خايند و ... غذاها و نوشيدني‌هاي جهنميان «زقوم» كه غذا‌هاي بدبوي دوزخ است و «غسلين» عرق كافران، غذاي غاصبان حق آل محمد (ص) است. در «ضريع» غذاي تلخ و بدبو و سوزان و شبيه خار است. جامه‌هاي دوزخيان داراي حرارت و بوي بسيار بد و از مسين گداخته شده است. راز آفرينش جهنميان اولاً؛ انجام اعمال شايسته رحمت الهي ثانياً؛ بروز اختلاف و اشتباه در پيمودن راه كمال، انواع عذابي كه براي دوزخيان است از جمله نوشيدن آتش از شكم كه خورنده‌ مال يتيم، كوبيدن گرزهاي آتشين بر سرهاي دوزخيان، كور محشور شدن برخي از دوزخيان و ...، تهديد شدگان به عذاب جاودان گروه‌هايي هستند كه مستحق عذاب جاودان دوزخ و آيات بيان‌گر آن است از جمله كافران و منافقان و تكذيب‌كنندگان آيات خدا و ... مي‌باشند. «خلود» يعني هميشه ماندن و جاودان شدن و گاهي يعني مكث طولاني.