پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

هنوز در هزارۀ سوم، خانواده همچنان به عنوان زيربنايي‌ترين نهاد جامعه به شمار مي‌آيد، و استحكام بنيان آن از موضوعاتي است كه در همه فرهنگ‌هاي جهان، به آن توجه ويژه شده و براي نگهداري آن، تلاش‌هاي فراواني مي‌شود. سازمان جهاني بهداشت نيز خانواده را به عنوان عامل اجتماعيِ نخستين، در افزايش سلامت و بهزيستي نوع بشر معرفي كرده است. در ازاي تاريخ، ازدواج به عنوان يكي از مهم‌ترين و عالي‌ترين آيين‌هاي اجتماعي، براي دست‌يابي به نيازهاي عاطفي و امنيتي افراد بالغ، همواره مورد تأكيد بوده است. ازدواج رابطه‌اي انساني، ظريف، پويا و همچنين پيچيده است. پژوهش‌هايِ پيشين، با توجه به اهميتِ فراوانِ ثباتِ خانواده و استحكامِ روابطِ زناشويي، آنها را داراي ارتباطِ معناداري با سازه‌هايِ رفتارِ جنسي مي‌دانند. نگارنده در اين تحقيق بر آن است كه با تأكيد بر آيۀ14 سورۀ آل‌عمران به اين دو مسأله كه همسنگ و همراستا با هم است پاسخ دهد: يكي خاستگاه تنوع‌طلبي، و ديگري گسترۀ تنوع‌طلبي. شايد مناسب باشد در مجموع تنوع‌طلبي در دو دستۀ كلي تنوع‌طلبي مطلوب (ممدوح) و تنوع‌طلبي نامطلوب (مذموم) تعريف شود، هر چند تنوع‌طلبي مذموم همه جا به اين معنا نيست كه مصاديق آن نامطلوب باشد، بلكه ممكن است افراط كردن در آن، نامطلوب باشد، از منظر ديگري مي‌توان اين دو دسته را تحت عنوان خاستگاه‌هاي الهي و غير الهي دسته‌بندي كرد. با عنايت به اينكه در جامعۀ امروز اين صفت تنوع‌طلبي كه با شيوع تكنولوژي شدت بيشتري يافته است، نه تنها آرامش انسان را در پي نداشته، بلكه آسيب‌هايي را ايجاد كرده است، اميد كه تحقيق حاضر گامي در جهت اصلاح و جهت‌دهي صحيح در اين امر باشد.