کرسی آزاداندیشی با عنوان :« دیدگاههای مثبت و منفی اشتغال زنان » درمدرسه علمیه فاطمیه (س)بیاض برگزار شد.
در این کرسی که با حضور طلاب و اساتید و دانش اموختگان مدرسه برگزار شد ابتدا طلبه ارائه کننده سرکار خانم فاطمه محمد رحیمی به عنوان ارائه کننده اظهار داشت : زنان نیمی از جمعیت دنیا را تشکیل میدهند و کاملا طبیعی است که زنان نیز مانند مردان بخواهند نقش موثری در جامعه و فعالیتهای اجتماعی ایفا کنند؛ همانگونه که در سیره عملی حضرت زهرا (س)هم ایشان علاوه بر اینکه اداره امور خانه را داشتند خانه را مکانی برای حضور و فعالیت اجتماعی قرار داده بودند.بنابراین زنان امروز نیز توانایی انجام کاری غیر از خانه داری وتربیت فرزند را دارند. زنان شاغل معمولا قدرت رهبری وهدایت خوبی دارند حق و حقوق خود را بهتر می شناسند از همه مهمتر اینکه مسئولیتهای سنگین اجتماعی مثل مدیریت ونماینده و...را به خوبی میتوانند انجام دهند. سپس طلبه منتقد سرکار خانم فاطمه قربانی در پاسخ به سخنان ایشان بیان داشت: گرایش زنان به طرف اشتغال به خصوص شغل های خارج از خانه علاوه بر جنبه های مثبت، پیامدهای منفی زیادی هم دارد که بیش از همه بر خانواده و روابط ایشان اثر می گذارد. از نظراسلام اداره مالی خانواده به طور کلی بر عهده مرد گذاشته شده و زن را از این امر معاف کرده تا بتواند با خیالی اسوده به اداره زندگی بپردازد؛ همان گونه که در قران امده مردان عهده دار زنانند از ان جهت که باید نفقه و مهریه بپردازند . ایشان در ادامه افزود: از دیگر اثار اشتغال زنان برخورداری از اقتدار اقتصادی و کم شدن وابستگی به همسر است که این امر می تواند سبب تغیراتی در روابط زن و شوهر شود به گونه ای که در شکل جدید، مرد کانون اقتدار و سرپرست خانواده نیست. همچنین پذیرش اشتغال برای زن به معنی مسئولیتی مضاعف در کنار وظایف اصلی اش می باشد که این امر باعث ایجاد بیماریهای روحی و احساس خستگی زیاد و مشکلات جسمانی می شود و مهمتر از همه اینکه میل انها به فرزند اوری که وظیفه اصلی زن است را کم می کند.
در پایان این کرسی، طلبه داور سرکار خانم فاطمه غیاثی به جمع بندی نظرات پرداخت و اظهار داشت طبق دیدگاههای مختلف مشارکت زنان در بیرون از خانه منجر به افزایش حس اعتماد به نفس، مفید بودن، افزایش قدرت تصمیمگیری و مواجهه مناسب با حوادث زندگی میشود. قدرت خلاقیت و کارآیی زن در نتیجه مشارکت در کارهای اقتصادی و اجتماعی بیشتر میشود .از سوی دیگر زنی که وارد اجتماع و بازار کار میشود، دید بهتری از روند رشد اقتصادی و اجتماعی پیدا میکند و میتواند خواستههای زنانهاش را با تأمل و تأنی بیشتری مطرح کند.
شاید به این دلیل که زنانی که به طور تمام وقت خانهداری میکنند امکان کمتری برای اجتماعی شدن، انجام فعالیتهای مقبول و ارزشمند اجتماعی که موجب افزایش و بهبود عزت نفس و شیوههای مقابله در فرد میشود را دارندو در مقابل پیامدهای منفی زیادی هم دارداز جمله اینکه ایفای چند نقش عمده به صورت همزمان، موجب زایل شدن انرژی محدود فرد میشود، زنان در پاسخگویی به انتظارات و نیازهای هر دو نقش (خانوادگی و شغلی) با مشکلاتی همراه هستند؛ چرا که با توجه به نقشهای همسری، مادری، شغلی و... که هر یک نیز از نظر ارزشمندی و مرتبه در رده بالایی قرار دارند، انجام همزمان آنها فرد را دچار تعارض و گاهی تضاد میشوند.
از سوی دیگر میزان مشارکت مردان در امور خانه کم است و زن علاوه بر ایفای نقش مشارکتی در تامین مخارج خانه همچنان بار سنگین وظایف خانهداری را تقریبا به تنهایی به دوش میکشد؛ یعنی بهرغم اینکه زنان تحت تاثیر تفکرات برابریطلبانه و فمینیستی، قائل به مشارکت مساوی در کارهای خانه و بیرون از خانه هستند مردان نسبت به این موضوع دارای نگرشهای سنتیاند و مشارکت حداقلی در کارهای خانه دارند. این مساله نهتنها در ایران که حتی در کشورهای صنعتی و توسعهیافته نیز به چشم میخورد. بنابراین باید همانقدر که هر یک از افراد خانواده به کار و شغل خودش (کار رسمی، آموزش و تحصیل) اهمیت میدهد، به کار زن و مادر خانه نیز به دیده احترام بنگرد و با برنامه ریزی منظم، درصدد کمک به او برآید تا بتواند دیگر استعدادها و تواناییهایش را هم ارتقا دهد. پرواضح است که «کار زن در خانه، از نظر اسلام، تکلیف او نیست، بلکه فضیلتی برای او است که اگر به آن همت بگمارد و بخواهد آن را رایگان در اختیار همسر و فرزندانش قرار دهد، نزد خدا مأجور خواهد بود و اگر بخواهد در قبال آن دستمزدی دریافت کند حق دارد و شرع این مطلب را حق مسلم زنان انگاشته است .