در هفته کتاب و کتابخوانی کرسی آزاداندیشی با عنوان «حد و مرز ارتباط با دوستان» در مدرسه علمیه حضرت فاطمه سلام الله علیها رفسنجان برگزار گردید.
در این کرسی که در سالن اجتماعات مدرسه برگزار گردید، طلاب به عنوان ارائه کننده و منتقد به بحث درباره موضوع مذکور پرداختند. طلاب ارائه دهنده در این کرسی اظهار داشتند که همه موجودات در خدمت انسان اند تا چیزی که در وجودش نهاده شده، به فعلیت و کمال برسد. انسان وقتی به حد رشد می رسد، می تواند خوب وبد را تشخیص دهد و قانون را می پذیرد. ما باید با خودسازی و خودشناسی به حقیقت دست یابیم و انتخاب دوست نیز در راستای خودشناسی باید باشد. به علاوه دوستی نباید موجب دوری انسان از خدا شود. همچنین به جای سخنان بیهوده، باید از ظرفیت های مختلف وجودی دوست مانند فرهنگی، علمی و ... استفاده کرد. البته باید در مقابل وی با گذشت رفتار کرد.
همچنین گروهی دیگر از طلاب به عنوان منتقد، بیان نمودند که انسان فطرتا به دوست و هم کلام نیاز دارد. هرچند باید به یاد خدا بود، لیکن دوستی و هم صحبتی با دوستان نیز برای انسان لازم است. البته در این امر نباید افراط کرد. باید دوست را سنجید. اگر خوب بود، از او بهره بود و اگر بد بود، او را رها کرد. در برابر دوست نیز مانند سایرین نباید از حق خود گذشت. سپس خانم اکرم شریف آبادی به عنوان استاد داور این کرسی، نظرات و بیانات طلاب حاضر در جلسه را چنین جمع بندی کردند که: « به طور کلی باید گفت انسان برای خودسازی می تواند از دوست بهره گیرد. در زمینه های مختلف علمی، فرهنگی، هنری و ... می تواند از ظرفیت های وجودی او بهره ببرد. در ارتباط با دوست باید تا حد امکان گذشت داشت، لیکن نباید به گونه ای رفتار کرد که موجب سوءاستفاده وی گردد. در مجموع روایات، به گذشت در برابر دوست بیش از هرچیزی تاکید شده است». این کرسی به مدت 90 دقیقه به طول انجامید و طلاب خواستار برگزاری ادامه آن شدند.
