کرسی آزاد اندیشی باعنوان: مشارکت بانوان در امر تعلیم و تعلم و آسیب های احتمالی آن در مدرسه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها بم برگزار شد.
این کرسی با همت کانون پژوهشی مدرسه و با مشارکت طلاب و داوری سرکار خانم شهبازی برگزار شد.
در ابتدای جلسه طلبه ارائه کننده بحث، بیان داشت : مشارکت یعنی ایجاد نوعی احساس همبستگی و تعلق و تلاش دسته جمعی میان افراد یک جامعه به منظور نیل به یک نظام عادلانه اجتماعی است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم جهاد مقدس پیکار با بیسوادی را از خانه خود آغاز کردند و برای زنان خود معلم انتخاب کردند. وقتی زن تحصیل کرده باشد بهتر می تواند مشکلات فردی اش را حل کند و در تربیت فرزند موفق تر است و باعث سازندگی بیشتر خود و همسر و فرزندانش می شود. بعضی افراد که زندگی مشترک را مانع پیشرفت تحصیلی شان می دانند، به دلیل سختی مسئولیت های زندگی زناشویی نیست، بلکه به دلیل عدم مهارت مدیریت و برنامه ریزی آن هاست. استاد شهید مطهری نیز درباره ی آموزش زنان می فرماید: خداوند فکر و استعداد درس خواندن را میل و شوق آن را همان طور که در مردان قرار داده در زنان هم قرار داده است.
در ادامه طلبه منتقد افزود: مهمترین و بهترین مسئولیت زن خانه داری است. مسئله مهم این است که زن در هر جایگاهی که هست وظیفه اش را به خوبی انجام بدهد. درس خواندن تا جایی امکان دارد و خوب است که ضربه ای به خانواده نزند. پیشرفت کردن به قیمت فدا شدن خانواده چیزی است که خیلی از خانم ها راضی به آن نیستند. در دین تاکید و سفارشی که به زن می شود تا به خانه داری بپردازد؛ مثل تاکید و سفارشی است که به مرد می شود تا سرپرستی خانواده اش را به عهده بگیرد. پس همانطور که هیچ چیزی مرد را از وظایف اجتماعی و مسئولیت دینی اش معاف نمی کند، زن ها را هم نسبت به خانه داری معاف نمی کند. پذیرش تحصیل برای زنان به معنای زیر بار مسئولیتی مضاعف رفتن و قبول نقش های متعدد در زندگی است ، خانمی که علاوه برهمسر داری و فرزند داری و کارهای خانه، باید درس هم بخواند و امتحان هم بدهد، دچار استرس و خستگی روحی می شود و آیا چنین فردی می تواند فضای احساسی و آرامش را در خانه ایجاد کند و به اصلی ترین وظیفه خود که همان خوب شوهر داری کردن است برسد؟.
بعد از بیان نظرات طلاب موافق و مخالف، استاد داور به جمع بندی مطالب پرداخت و گفت : با توجه به اینکه روایات زیادی در مورد ارزش و اهمیت آموختن علم آمده است .و ممکن هم هست آسیب هایی برای کسی که در حال تعلیم و تعلم است وجود داشته باشد، ولی نمی توان گفت چون آسیب های احتمالی وجود دارد ما نمی توانیم دنبال تعلیم و تعلم برویم؛ ولی می توان با ارائه راهکارهایی آسیب ها را کم نمود از جمله: نگاه به زندگی بزرگان و الگو برداری از آن ها؛ یکی از این الگوها حضرت فاطمه زهرا(س) و نمونه پایین تر آن بانو مجتهده امین است که با وجود فرزند داری و شوهر داری و امور خانه داری به درجه اجتهاد رسیدند که با مطالعه زندگی ایشان پی می بریم مشکلات ایشان به مراتب بیشتر از ما بوده است. دومین راهکار داشتن برنامه ریزی و مدیریت کارهاست و سومین راهکار، استفاده بهینه از وقت وزمان و اتلاف نکردن وقت های خود و هدر ندادن آن با فیلم های تلویزیون و گوشی موبایل و... است که هم می توان به همسر و فرزندان خود و هم به تحصیل و تدریس بپردازند.
