پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

این نشست تخصصی به‌صورت برخط (آنلاین) در تاریخ ۲۶آبان ماه 1404 از طریق سامانه سیما برگزار گردید، و مورد استقبال طلاب و اساتید قرار گرفت.دلیل برگزاری این دوره، آمادگی علمی طلاب و اساتید برای مواجهه با چالش‌ها و فرصت‌های عصر دیجیتال است تا بتوانند از این ابزارها به شیوه‌ای تخصصی، مستند و اخلاقی در جهت ترویج معارف و پاسخگویی به نیازهای جامعه استفاده نمایند.

محتوای اصلی وبینار بر آموزش شیوه‌های پیشرفته «پرامپت‌نویسی» متمرکز بود. جناب آقای علی حائری، مدرس این دوره، در آغاز بر ضرورت درک ساختاری هوش مصنوعی تأکید کرد و چهار رکن اصلی (نقش، وضوح، زمینه و محدودیت) را به‌عنوان مسیر دستیابی به خروجی‌های علمی و تخصصی در موضوعات حساس مانند مشاوره تبیین نمود.

استاد حائری تأکید کردند که هدف از این آموزش، فراهم آوردن ابزاری برای تسهیل پژوهش، تولید محتوای دینی و ارائه مشاوره‌های مبتنی بر مبانی صحیح با بهره‌گیری از مدل‌های زبانی هوش مصنوعی است. وی در طول جلسه اصول چهارگانه فرماندهی بر مدل‌های هوش مصنوعی را به‌صورت ساختارمند، به شرح ذیل تشریح کردند:

ایشان تأکید کردند: تعیین نقش محوری اولین گام مؤثردر ساختارمندی پرامپت هایی است که به هوش مصنوعی داده می شود، اعطای یک هویت یا نقش تخصصی (مانند «استاد اخلاق»، «مشاور خانواده» یا «پژوهشگر فقهی») باعث می شود تا خروجی‌ها از حالت عمومی خارج شده و در چارچوب دانش آن تخصص ارائه گردند.

استاد در ادامه خاطرنشان کرد وضوح و شفافیت هدف مورد دیگری است که باید به آن توجه شود و ادامه داد: لازم است کاربر، هدف نهایی خود را به‌طور کامل و بدون ابهام بیان کند. زیرا ابهام در بیان هدف، سبب می‌شود مدل پاسخی ارائه دهد که هرچند ممکن است در نگاه اول فصیح باشد، اما به‌لحاظ محتوایی، «هدف» اصلی را برآورده نسازد.

وی افزود مساله بعدی که باید به آن توجه شود این است که در کنار هدف، ارائه زمینه و سوابق کامل موضوع ضروری است. این مرحله موجب می‌شود مدل مورد نظر، تصویر جامعی از مسئله به دست آورد؛ به‌ویژه این امر در مواردی که بحث به مسائل حساس شخصی یا اجتماعی مربوط می‌شود باید مورد توجه قرار گیرد.

نکته آخری که مورد تاکید قرار گرفت تعیین محدودیت ها و قیود بود. استاد در این زمینه توضیح داد که این محدودیت‌ها شامل قید کردن لحن پاسخ (رسمی، طنز، تند)، یا تعیین خطوط قرمز محتوایی (مانند «عدم ارائه هرگونه راه حل ناسازگار با مبانی اخلاقی») است تا محصول نهایی، هم از نظر فنی و هم از منظر ارزشی، قابل قبول باشد.

در پایان، بر لزوم تمرین و تکرار آزمایش برای نهادینه شدن این مهارت تأکید شد و ابراز امیدواری گردید که این آموزش‌ها بتواند نقش مؤثری در پشتیبانی از مبلغان و پژوهشگران دینی در فضای مجازی ایفا کند.