پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

كم‌صبري و كم‌طاقتي يك فرايند ذهني و جسمي است كه تحت شرايط خاص تحريك و ايجاد مي‌شود. اين احساس بروز اقدامات قاطعانه را به دنبال دارد. زيرا كم‌طاقتي يا احساس كم‌صبري باعث مي‌شود خيلي سريع در برابر موضوعات مختلف واكنش نشان دهيد. كم‌صبري عامل اصلي خشم و عصبانيت است. وقتي كسي صبور نباشد و بخواهد به يكباره همه چيز را بدست آورد، طبيعي است كه نرسيدن به اين هدف، او را بشدت خشمگين مي‌كند. حتي فركانس احساس كم‌صبري مي‌تواند باعث بروز احساسات منفي ديگري از جمله احساس نااميدي و كاهش اعتماد به نفس هم شود. در زمان بروز بحران، صبر و تحمل موجب سلامت رواني مي‌شود. نداشتن بي‌تابي و كم‌صبري به اندازه‌اي در «صبر» اهميت دارد كه در برخي موارد صبر به عنوان مهار مستمر نفس از بي‌تابي و پرهيز از جزع تعريف شده است. عدم كنترل كم‌صبري عوارض متعدد جسمي و رواني به دنبال دارد. بر اين اساس در مقاله حاضر كم‌صبري در شرايط خاص و روش‌هاي كنترل آن مورد بررسي قرار گرفته است. تحقيق از نوع كيفي (تحليلي) است كه به روش مروري انجام شد كه تركيبي از روش مرور منسجم، تحليل محتوا است. جامعه آماري منابع نظريه ها، ديدگاه‌ها و پژوهش‌هاي انجام شده در زمينه موضوع بود كه با واژه‌هاي كليدي: بي‌تابي، بي‌قراري، جزع، فزع، كم‌صبري، ناآرامي مورد جستجو قرار گرفتند. عمده منابع مورد استفاده، كتب در حوزه منابع اسلامي و مقالات علمي مربوط به اين موضوع بود. همچنين و به ويژه از قرآن، احاديث و روايات استفاده شد. راهكارهاي درمان كم‌صبري در شش بخش: شناختي، روحي و رواني، عاطفي و جنسيتي، جسمي، رفتاري و محيطي به عمل آمده است. بنابراين مي‌توان گفت كه كم‌صبري موجب آسيب، و كنترل آن موجب افزايش خودآگاهي، خودكنترلي و رشد عقل مي‌شود. براين اساس يادگيري روش‌ها و مهارت‌هاي كنترل آن بخشي از فرايند صبر و رشد پس از ضربه است.