پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

آيه 22 سوره مباركه مجادله، به مضمون مهم ايمان و تقواي الهي اشاره دارد و ويژگي‌هاي مؤمنان واقعي و عاقبت نيكوي ايشان را بيان مي‌كند. اين تحقيق با روش توصيفي – تحليلي، به تحليل اشتراكات و افتراقات ديدگاه مفسران شيعه و سني در ارتباط با اين آيه شريفه مي‌پردازد تا تأثيرگذاري ابعاد مختلف واژگان آن در زندگي آشكار گردد و از انحصارگرايي و نگاه يك‌جانبه و پيش‌داوري پرهيز شود. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه مؤمنان بايد از دوستي، همراهي و تبعيت دشمنان خدا و رسول دوري كنند و حزب‌الله به-عنوان رستگاران و مؤمنان خالص معرفي مي‌شود. به نظر هر دو گروه، ايمان حقيقي مستلزم دوري از مودت دشمنان خداست و محدوده ارتباط با دشمنان خدا و مصاديق حزب‌الله بيان مي‌شود، اما در شأن نزول مؤمن حقيقي و مصاديق آن اختلاف نظر وجود دارد. هر دو گروه بر تأييد الهي و ثبت ايمان در قلب مؤمنان تأكيد دارند و فرد مؤيد را مورد رضايت خدا و رضي مي‌دانند؛ ولي در نوع ياري خدا اختلاف نظر دارند. شيعه به ولايت اهل بيت معتقد است، درحالي‌كه اهل‌سنت به تأييد معنوي ايشان اعتقاد دارند. هر دو گروه مؤمنان حقيقي كه ولايت خدا و رسول را دارند، حزب‌الله مي‌دانند؛ اما در تعريف حزب‌الله و موانع فلاح اختلاف دارند. شيعه اهل بيت را مصداق بارز حزب‌الله مي‌داند.