پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده شروط ضمن عقد شرايطي هستند كه در هنگام ازدواج بين زوجين توافق مي‌شوند و تحديد قواميت زوج را تحت تأثير قرار مي‌دهند. اين شروط مربوط به مسائلي مانند تقسيم دارايي‌ها، پشتيباني مالي، حضانت فرزندان، مسئوليت‌ها و حقوق زوجين و ساير موارد مربوط به زندگي مشترك است. در برخي موارد، اين شروط مي‌توانند به عنوان يك توافق قانوني مورد تأييد قرار گيرند و به عنوان مبنايي براي تعيين حقوق و وظايف زوجين در طول زندگي مشترك عمل كنند. اين پايان نامه با هدف بررسي تاثير شروط ضمن عقد در تحديد قواميت زوج به روش توصيفي-تحليلي و با ابزار كتابخانه‌اي تدوين شده است. يافته‌ها حاكي از ان است كه شروط ضمن عقد موثر در تحديد قواميت زوج شامل شرط عدم تمكين، شرط عدم اجازه براي خروج، شرط فرزندآوري و عدم آن، شرط اجازه طلاق است. همچنين تحليل فقهي مشروعيت شروط تحديد قواميت مرد شامل تحليل مشروعيت به واسطه اصل صحت، تحليل مشروعيت به واسطه خلاف مقتضاي ذات عقد نبودن؛ تحليل مشروعيت بر اساس شروط موقت محدود كننده قواميت مرد است. همچنين در تحليل فقهي عدم مشروعيت شروط تحديد قواميت مرد نيز به تحليل بطلان شروط تحديد قواميت مرد بر اساس خلاف كتاب الله؛ تحليل بطلان شروط تحديد قواميت بر اساس نظريه شرايط صحت شروط؛ تحليل بطلان شروط تحديد قواميت بر اساس اصول حاكم بر روابط خانوادگي(تقسيم وظايف) پرداخته شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه شروط ضمن عقد مي‌توانند در تحديد اختيارات زوج در زمينه‌هاي مختلف، از جمله حق طلاق، حق تعيين مسكن و حق خروج زوجه از منزل بدون إذن زوج، موثر باشند. اين امر به ويژه در شرايطي كه زنان در جامعه نقش‌هاي اجتماعي بيشتري را ايفا مي‌كنند، اهميت بيشتري پيدا مي‌كند.