پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

سلوك سفري روحاني به سوي خدواند متعال است كه نياز به زاد وتوشه دارد. مهمترين بخش سلوك عملي دانستن اين امور مي باشد كه با انجام و عمل به آنها انسان قدم در وادي سلوك مي‌گذارد وبه جلو حركت مي كند‌. راهنماي انسان در اين رهگذر آيات الهي و كلام معصومين (عليه‌السّلام)، خصوصا امام علي (عليه‌السّلام) است كه كاملا منطبق بر آيات الهي است. هدف پژوهش حاضر بررسي مستندات قرآني سلوك عملي در نهج البلاغه مي باشد كه با روش توصيفي تبييني و استناد به آيات الهي و منابع روايي خصوصا نهج البلاغه شكل گرفته است. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد، سلوك عملي در سه بعد ارتباط با خدا، ارتباط با خود و نيز ديگران قابل طرح است كه سالك در هر كدام وظايفي را دارد و آنچه حاصل اين بررسي است، منطبق بودن كلام حضرت علي (عليه‌السّلام) بر آيات الهي است.هدف نهايي در اغلب نظام‌هاي ديني و عرفاني قرب به خدا يا سلوك الي الله است. تلاش براي رسيدن به اين هدف متعالي از آن جهت حائز اهميت است كه كمال معنوي انسان وابسته بدان است. از اين رو، توجه به عواملي كه ما را به سوي مقام وصول به حق سوق مي دهد، بسيار مهم مي‌باشد. زيرا هر مذهبي درتلاش است تا انسان را به سر منزل مقصود برساند ودستور عملهايي راارائه داده‌اند.