پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از جمله موضوعاتي كه همواره مورد توجه اديان و مذاهب اخلاق محور، بوده، مساله اميد است. در آموزه‌هاي قرآن و روايات ائمه معصومين، ابعاد مختلف اين مسئله با واژگاني چون، رجا، أمل، تمني و طمع، مورد بررسي قرار گرفته‌است اميد به معناي داشتن انتظار مثبت براي رسيدن به هدف و داراي حداقل چهار مؤلفه اصلي: اهداف، باور به اسباب و علل، توكل به خدا و تلاش است. مهم‌ترين يافته‌هاي مقاله حاضر آن است كه در آيات قرآن هدف، دستيابي به قرب الهي و مقام خلافت الهي است و تهذيب نفس، افزايش شوق و محبت به خدا و اصلاح و تربيت و صدور اعمال نيك از پيامدهاي اميد، در آموزه هاي اسلامي و آيات قرآن دانسته مي-شود انساني كه از فقدان معنا در زندگي رنج مي‌برد و امور زندگي مادي، او را راضي نمي‌كند، فقط اعتقاد به مبدأ هستي و اميد به رحمت بي‌انتهاي او و لقاي پروردگار، روزنه‌اي در دل او مي‌افكند كه تسلي بخش روح خسته و آزرده او مي‌گردد و هيچ‌گاه در فراز و فرودهاي زندگي احساس تنهايي نمي‌كند. يكي از مؤلفه‌هاي سلامت خانواده، بالتبع جامعه، اميدو اميدواري است. قطعا بخش مهمي از زندگي انسان با حوادث تلخ و نااميدي به مصداق آيه شريفه «انَّ مع العسر يسراً» همراه است. لازمه متعادل شدن زندگي آدميان، اميد داشتن است به گونه‌اي كه بدون آن، انسان در موانع و بحران‌هاي زندگي مادي، سرگردان و مغلوب مي‌شود. استرس و بحران هاي زندگي انسان با اميد داشتن فرد در محيط خانواده و در ظرف اجتماع، موجب آرامش وي مي-گردد، به همين دليل بهتر مي‌تواند در رفع و دفع مشكلات و موانع زندگي فائق آيد و با آرامش در حل مشكل خود متمركز شود.