پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

صبر به عنوان يكي از فضائل اساسي انسان در تمام مكاتب اخلاقي و اديان الهي مورد تأكيد و توجه قرار گرفته است. قرآن كريم و سيره رسول اكرم و ائمه (عع) هم سرشار از اين تأكيد است. در كتب تفسيري و اخلاقي و نيز گفتگوي رايج بين عامه مردم صبر در هنگام مصيبت، هميشه مورد نظر بوده است و در كتب تفسيري و روايي و اخلاقي، صبر در اطاعت اوامر الهي و پرهيز از معصيت هم تأكيد شده است، اما با مراجعه به آيات قرآن و سيره معصومين به خوبي مي‌توان به ابعاد ديگر صبر پي برد. صريح آيات قرآن دستور به صبر در تربيت انسان مي‌دهد و اين تربيت گاهي در حوزه رفتار و شخصيت فردي انسان و گاهي در حوزه جامعه و رفتار و روابط اجتماعي است. تقويت بعد معرفتي و اعتقادي انسان مرهون صبر است و نيز كسب فضائل اخلاقي مانند ايثار و فداكاري و دلسوزي براي ديگران متوقف بر صبر است و همچنين پرهيز از رذائل مانند يأس و نااميدي و حسادت و تكبر جز با صبر محقق نمي‌شود. همچنين مسلط كردن قوه عاقله بر شهوت و غضب با صبر به دست مي‌آيد. در بعد اجتماعي هم به دستور قرآن صبر بايد به گفتمان عمومي جامعه تبديل شود و مسلمانان با كمك صبر از نزاع و تقابل دوري نموده و با صبر در هنگام امر به معروف و نهي از منكر، ارزش‌هاي الهي و انساني را بر جامعه حاكم كنند و حتي در برخورد با دشمنان با مدد از صبر از ظلم و بي عدالتي دور باشند.