پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اديان ابراهيمي با وجود اشتراكات بسيار در برخي گزاره‌ها، اختلافاتي نيز در همان مباحث با يكديگر دارند. از جمله اين گزاره‌ها، معجزه و كارآيي‌ آن است كه از نظر همه اديان معجزه يكي از مهمترين نشانه‌هاي پيام‌آوري است؛ اما كارآيي معجزه در نظر دانشمندان اديان مختلف، با يكديگر متفاوت است. براي نمونه در الهيات مسيحي از برهان معجزه براي اثبات وجود خدا بهره برده مي‌شود درحاليكه انديشمندان اسلامي اين ديدگاه مورد نقد قرار داده و كارآيي خاص ديگري براي معجزه قائلند.يكي از مهترين عواملي كه در اين اختلاف نظرات، تأثيرگذار بوده، كتاب آسماني اديان است. آنچه از كارآيي معجزات با تأمل در آيات معجزات كتب آسماني بدست مي‌آيد اينكه: در عهد قديم كارآيي معچزات در اثبات وجود و حضور خدا در ميان قوم بني‌اسرائيل و رهنمون كردن آن‌ها به سوي خداست. معجزات در عهد قديم در حاليكه نياز‌هاي قوم بني‌اسرائيل را رفع مي‌كنند، به اثبات راستين بودن يهوه در ميان ديگر خدايان دروغين، يكتايي، حقانيت و قدرتمند بودن او مي‌پردازند. در مواردي اندك، معجزات به اثبات راستين بودن حضرت موسي به عنوان پيامبر خدا مي‌پردازد كه البته اين اثبات نيز مبتني بر حضور يهوه و گفتگوي او با موسي در مقابل ديدگان بني‌اسرائيل است كه موجب تواضع ايشان مي‌گردد. كارآيي معجزات در انجيل توجه دادن انسان‌ها به حضور خدا، ايمان، توبه و شكرگزاري است. همچنين معجزات مقام و جايگاه والاي حضرت عيسي به عنوان پسر خدا را نشان مي‌دهند. دلسوزي براي مردم و يادآوري مهرباني خدا به ايشان از ديگر كارآيي‌هاي معجزه در عهد جديد است. معجزات شاگردان عيسي مسيح نيز تنها براي تبليغ آيين مسيحيت است. اما آيات قرآن تنها يك كارآيي ويزه براي معجزه قائل است كه آن هم اثبات راستگويي پيامبر در ادعاي از سوي خدا بودنش است.