پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اسلام دين شادماني است و هرچيزي كه زمينه‌ساز شادي مطلوب و پسنديده باشد مورد تائيد اسلام است. يكي از راه‌هاي نشاط و شادي در جامعه، طنز و شوخي است. طنز با ظاهري غيرجدي، زيبا و دلنشين، پديده‌هاي اجتماعي، اخلاقي، فرهنگي وسياسي را به نقد مي‌كشد.يكي از معاني طنز به معناي كنايه زدن است. بابررسي آيات قرآن درمي‌يابيم كه آيات قرآن نيز از ظرافت‌هاي معنايي براي طعنه به كافران و مشركان استفاده كرده است. دربررسي روايات مربوط به طنز و شوخي به اين نتيجه رسيديم كه در دين اسلام شوخي و طنز مجاز است و اين جواز تاجايي است كه منجر به عمل حرامي نشود. سپس بابررسي و تحليل رابطه‌ي اخلاق و طنز به اين نتيجه رسيديم كه طنزي مطلوب و مورد تائيد دين اسلام است كه در حد اعتدال و با رعايت آداب و شرايط اخلاقي و موازين شرعي باشد، با دروغ و كتمان واقعيت همراه نبوده و باعث ابتذال و... نباشد. طنزي كه اصيل و پرمحتوا نبوده و صرفاً باعث خنده‌ي بي‌جا شود علاوه بر كوچك كردن شخصيت فرد در نظر ديگران، زمينه ساز گناهاني چون تمسخر، غيبت، تهمت و... مي‌شود. هدف از پرداختن به اين مساله اينست كه طنز و شوخي را در اعمال و رفتارمان به گونه اي قرار دهيم كه منافاتي با اخلاق ديني نداشته باشد و در فقه اسلامي مجاز به انجامش باشيم.