پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

حقوق شهروندي از مباحث مهم حقوقي در مجامع بين المللي و ملي مي باشد. به همين خاطر از ديرباز مورد توجه انديشمندان بوده است . از نگاه اسلام، حقوق شهروندي به مجموعه اي از حقوق و تكاليف در روابط فردي و اجتماعي شهروندان بين يكديگر و به صورت متقابل ميان شهروندان و حكومت ها در زمينه هاي مختلف در جامعه اسلامي، اطلاق مي شود كه در جهت سامان دادن به بهتر زيستن و تعاملات شهروندان در يك جامعه ي ديني و در مسير رسيدن به آسايش، آرامش، وحدت و تكامل دنيوي و اخروي، با در نظر گرفتن شان والاي انساني شهروندان تدوين مي شود. اهميت اين موضوع از آن جاست كه افرادجامعه اسلامي با اطلاع از حقوق شرعي و اسلامي خود، با اعتماد به نفس لازم مي توانند، حقوقشان را مطالبه نمايند. در اين پايان نامه با روش توصيفي- تحليلي و از طريق جمع آوري كتابخانهاي ، بنياديترين مبنايي حقوق شهروندان نسبت به يكديگر در فقه اماميه را بيان مي كند، كه عبارت اند از: اصل كرامت ذاتي،اصل آزادي و اصل مساوات و برابري مي باشد. و در ادامه مصاديق حقوق شهروندي در فقه اماميه نيز مورد بررسي قرار گرفته است. اين مصاديق عبارتند از: حق حيات، حق آزادي، امنيت، حق رفاه وآسايش، حق همسايه ، ،حق تعاون و.. به اين ترتيب افراد جامعه نسبت به خود و ديگران و حقوق واجبه اي كه براي تك تك آنان در نظر گرفته شده است، آگاه مي گردد و به دنبال آن نسبت به مطالبه و رعايت آنها خواهند كوشيد.و با آگاهي نسبت به مصاديق شهروندي، هر فرد با پرورش و ايجاد اين مصاديق در وجود خود به يك شهروند آرماني تبديل خواهدشد