پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

زبان شناسي مطالعه علمي زبان است و معناشناسي به عنوان بخشي از زبان شناسي امروزي، به دنبال كشف معنايي است كه در پس لايه هاي متن ذخيره شده ؛ از طرف ديگر براي رسيدن به تفسيري متناسب با مراد خداي حكيم،واژگان قرآني از اهمّيت ويژه اي برخوردارند كه ره يابي به عمق معناي اين واژگان، روشي مطمئن و استوار براي شرح آيات است. پژوهش حاضر در صدد تبيين معناشناسي واژه جُرم در قرآن به شيوه معناشناسي مكتب بن با الهام از روش ايزوتسو است. بنابراين لازم است معناشناسي بر اساس سه مرحله ( معناشناسي واژگاني، ميدان هاي معناشناسي، مطالعات متني) انجام گيرد. نتيجه بررسي واژگاني جُرم برپايه معناي اساسي و با مطالعه جهان بيني و فرهنگ قومي عرب جاهلي در پيش از اسلام ، اين است كه اين واژه در قبل از اسلام نيز كاربرد داشته و به معناي گناه مورد توجه قرار گرفته است. معناي اساسي واژه جُرم قطع نمودن برخلاف مقتضاي حق مي باشد كه اصل آن از «جَرم» به معناي قطع شدن ميوه ازدرخت گرفته شده است. معناي نسبي آن، « عملي است كه در اثر كفر، استكبار و ظلم از انسان صادر مي شودو عذاب هاي دنيوي( هلاكت، قحطي و خشكسالي و...)و اخروي(جهنم، ضلالت، سوق الي جهنم، انتقام و...) را در پي دارد» مي باشد. درمبحث واژه ه فعال و منفعل بدست آورديم كه كفر، استكبار وظلم ازعوامل ايجاد جُرم هستند و ارتكاب جُرم مواردي همچون عذاب هاي دنيوي و اخروي را به دنبال دارد. همه واژه هاي ملازم كليدي اند.و كفر از مهمترين واژه هاي كانوني اند كه نقش محوري درميان واژه هاي فعال جُرم دارد.