پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

افضل و اشرف علوم، علم توحيد است. اصل توحيد از جايگاه ويژه اي در ميان اصول اعتقادي برخوردار است. كامل ترين معارف، كسب معرفت الهي است كه نتيجه آن حصول آرامش و سكينه در نهان آدمي است. يكي از مهم ترين جنبه هاي توحيد، و اعتقاد به توحيد افعالي است، يعني اعتقاد به اين كه تنها موثر حقيقي و مستقل در هستي، خدا است، و غير از او، هيچ موجود ديگري فاعليت مستقل ندارد. ذكر «لاحول و لاقوه الا بالله» نيز به اين موضوع اشاره دارد، كه هيچ حول و قوه اي جز نيرو و قوه الهي نيست، و تمامي افعال از جمله افعال انسان ها در ارتباط با خدا به سرانجام و هدف خود مي رسند. توحيد افعالي زيرشاخه هاي متعددي دارد: از جمله، توحيد در خالقيت، ربوبيت، تشريع، ملكيت، الوهيت و ... اعتقاد صحيح و به دور از هرگونه شرك خفي مي تواند نقش بسزايي در رسيدن انسان به سعادت و كمال داشته باشد. اعتقاد به توحيد افعالي در معناداري زندگي بشر، تاثير بسزايي دارد. زندگي در سايه معارف الهي داراي معنا مي شود. تقويت ايمان به خدا و دوري از اختلالات روحي و رواني نتايج توحيد در خالقيت است. در دنيايي كه انسان ها بر اثر توجه بيش از اندازه به ماديات، فقط سرگرم جنبه هاي مادي زندگي شان هستند، ترس و اضطراب و دلهره نتيجه اين نوع زندگي است، كه اعتقاد به توحيد ربوبي و سپردن تدبير امور به خدا مي تواند تمام اين حالات منفي را از انسان بزدايد. و زمينه مسئوليت پذيري و دوري از كم كاري و توجيه گري در فعاليت هاي روزمره را به وجود آورد. و تحمل سختي ها و رنج ها را براي انسان فراهم آورد.