پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مهمترين نظريه مصادر قرآن در آثار دكترسها و از جمله كتاب نقد او، نظريه اقتباسقرآن از عهدين است. مهمترين مستند او آموزههاي مشترك ميان قرآن وعهدين است. براين اساس كه وحياني بودن قرآن و نبوت پيامبراسلام را نفي ميكند، آن حضرت بسياري از آموزههاي عهدين را از طريق ارتباط باديگران فراگرفته و در قالب قرآن ساماندهي كرده است. نتايجي كه از اين بررسي به دست مي¬آيد. اين است كه به نظردكترسها تصديق كردن تورات و انجيل توسط قرآن، برخوردهاي متفاوت پيامبر با يهوديان در مكه و مدينه نيز نشان دهنده اقتباسي بودن قرآن است. او براي اثبات غيروحياني بودن قرآن با قطعي پنداشتن نظريهها وتئوريهاي علمي به انكاراعجاز علمي قرآن مي¬پردازد و با استناد نظرات رشاد خليفه به همه مسلمانان و نقد نظرات رشاد خليفه كه سابقاً مورد نقد دانشمندان مسلمان بوده، اعجاز عددي قرآن را نيز انكار ميكند. اين ديدگاه برپيش داوري و پيش فرض مخدوش بشري بودن قرآن استوار است و روش غيرعلمي او در استفاده از دادههاي تاريخي كاملاً به صورت گزينشي و جانبدارانه است. دستاوردهاي اين پژوهش بررسي پيش فرضهاي سها براي نقد نسبتاً جامع وكامل ديدگاه اقتباس قرآن است و همچنين بيان مواردي از اعجازهاي علميقرآن كه صحيح و قابل قبول است تا حقانيت اين كتاب مقدس و عدم اقتباس آن را اثبات كند.نگارنده تلاش كرده با بررسي تطبيقيو تاكيد بر برخي تفاوتهاي مهم محتوايي ميان آموزههاي مشترك قرآن و عهدين اقتباسي بودن قرآن را رد كند.و همچنين دلايل ديگري هستند كه در نقد اين نظريه به آنها استدلال شده است. از جمله: وجود منبع مشترك وحياني براي دو كتاب، فقدان هرگونه گزارشي درباره تعليم پيامبر، كوتاه و غيرمستمر بودن ديدارهاي پيامبر، امّي بودن پيامبر، ناسازگاري اقتباس كردن با شخصيت پيامبر، انتقاد قرآن از رفتارها و عقايد ديني اهلكتاب، گوشزدكردن ضعفها و نارساييهاي كتبمقدس، تحدي و مبارزهطلبي قرآن و تاكيد بروحياني بودن خويش، سكوت و مسلمان شدن گروهي از علماي يهود، شان نزول داشتن آيات نگرش ثابت و برخورد پيامبر بر اساس عهدنامه و تفسيرعلمي آيات در بحث اعجاز علمي قرآن،توجه به ميزان رواج و تاثيرگذاري و پيامدهاي اين نظريه درميان مسلمانان اهميت نقد اين ديدگاه را نشان مي¬دهد. نقد اين ديدگاه موجب تقويت ايمان مسلمانان نسبت به وحياني بودن قرآن شده و پاسخي مناسب به افراد ناآگاه يا مغرضي است كه وحياني بودن قرآن را زير سؤال ميبرند