پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

غيبت امام عصر (عجل الله تعالي فرجه) يكي از سنتهاي الهي است كه به جهت طولاني شدنش در طول ادوار تاريخ شيعه مورد هجمه و شبهات فراواني قرار گرفته ¬است. بخشي از اين شبهات به فلسفة غيبت امام عصر (عجل الله تعالي فرجه) و بخش ديگرآن به منافع وجود مبارك ايشان اختصاص دارد. علماي بزرگ شيعه در طول تاريخ همواره در جهت رفع اين شبهات با تكيه بر آيات و روايات وارده از رسول خاتم (صلي الله عليه و آله) و ائمه معصومين (عليهم السلام) تلاش و مجاهدت فراوان و ماندگار نموده¬اند از جملة اين علماي برجستة معاصر در اين زمينه علامة طباطبايي (رحمه الله عليه) و آيت الله جوادي ¬آملي (مد ظله العالي) هستند. اگرچه فلسفة حقيقي غيبت سري از اسرار الهي است اما فلسفة غيبت حضرت به جهاتي، قابل احصاء مي¬باشد. به عقيدة علامة طباطبايي (رحمه الله عليه) و آيت الله جوادي¬ آملي (مدظله العالي) علت غيبت، تحقق وعدة الهي و آماده سازي جهان جهت پذيرش حكومت اسلامي است و از آنجا كه تحقق اين مهم، مقدماتي را ميطلبد به ذكر ديگر علل غيبت اشارات دقيقتري داشته¬اند. اين دوعالم بزرگوار فوائدي را نيز بر وجود مبارك حضرت ولي عصر (عجل الله تعالي فرجه) بيان داشته¬اند كه از مشهورترين اين فوائد هدايت ظاهري و باطني افراد و جامعه و نيز تكميل عقول بشر در ساية وجود ِانسان كامل است.