پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

با نگرش در ديگر اديان ابراهيمي از جمله آيين يهوديت و مسيحيت، روشن مي¬شود كه حجاب و عفاف مختص به دين اسلام نبوده بلكه در آيين يهود و مسيحيت با شدت بيشتري در بين مردم، رواج داشته و اهميت و جايگاه آن را مورد تأكيد قرار داده اند. تنها تفاوت در حدود حجاب و عفاف و كيفيت آن مي¬باشد به طوري كه اسلام افراط و تفريط¬هاي حاكم بر ديگر اديان را اعتدال بخشيد. لذا در پژوهش حاضر، كه با استفاده از منابع كتابخانه¬اي و به روش توصيفي¬- تحليلي و مقايسه¬اي گردآوري شده است؛ بعد از بيان كليات و مفاهيم، به بررسي تطبيقي حجاب و عفاف در اديان ابراهيمي از جمله آيين يهوديت، مسيحيت و اسلام، با محوريت آيات قرآن و بيان ضرورت، حدود و آثار فردي و اجتماعي عفاف و حجاب و نيز اشتراكات و افتراقات آن در اديان مذكور با نگرشي مقايسه¬اي پرداخته شده است. آن چه مسلم است اين اديان، نگرشي تك بعدي به امر مذكور، ندارند و حجاب و عفاف را در نوع پوشش و ظاهر فرد، منحصر نمي¬دانند، بلكه با ديدي وسيع¬تر، انسان را در تمام ابعاد وجودي¬اش ملزم به رعايت حجاب و عفاف مي¬دانند. و از آن¬جايي كه انسان، جداي از جامعه نيست لذا سود و زيان آن گريبان¬گير جامعه نيز خواهد شد و رعايت آن، تعالي، امنيت و آرامش و عدم رعايت آن، تزلزل خانواده و فسق و فجور را در جامعه به ارمغان مي¬آورد. در اين ميان دين اسلام، اعتدال را در اين امر، مراعات نموده و سعادت فردي- اجتماعي و دنيوي اخروي را توأمان در فرامين خود، مد نظر داشته است. اما دين يهود و مسيحيت در احكام ديني خود، همواره با افراط و تفريط¬ ها¬يي چون رهبانيت و تجرد همراه بوده¬اند.