پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كريم به عنوان كاملترين و آخرين كتاب آسماني به دنبال تربيت انسان و تشكيل جامعه ي انساني تكامل يافته است. ؛ لذا مانند هر مكتب تربيتي ديگري براي ايجاد انگيزه و تشويق سالكان طريق حق، جهت پيمودن مسير پرفراز و نشيب بندگي و عبوديت، اقدام به معرفي انسانهاي كمال يافته نموده است تا ديگران با شناخت و الگو قرار دادن آنها بتوانند اين مسير را طي كرده و به سلامت به سرمنزل مقصود برسند. از اين رهگذر گاه از اين انسانهاي شايسته با عناويني مانند متقين، محسنين، ابرار و مخلصين ياد مي كند و گاه ويژگيهاي ممتاز آنها را بر مي شمارد، تا بقيه ي انسانها نيز با پرورش اين خصوصيات در وجود خود، به قرار گرفتن در زمره ي بندگان نيك خداوند ترغيب شوند. يك گروه از اين انسانها كه خداوند در آيات گوناگون قرآن كريم به تبيين ويژگيهاي آنها پرداخته است عبادالرحمان هستند. در اين پژوهش به دنبال پاسخ به اين سؤال بوديم كه اساساً عبادالرحمان در قرآن و نهج البلاغه با چه اوصافي شناخته مي شوند با بررسي آيات قرآن و احاديث نهج البلاغه و نيز مطالعه ي كتب تفسيري و اخلاقي دريافتيم كه اين بندگان شايسته در بينش و اعتقاد از خصوصياتي نظير ايمان، توحيد، توكل و يقين و در حوزه اخلاق و رفتار فردي و اجتماعي نيز از خصوصيات ويژه اي همچون تواضع، حلم، دوري از امور لغو، انفاق و. . . برخوردارهستند؛ بنابراين دارا بودن و پرورش اين خصوصيات در آنها، قابليت دريافت الطاف و رحمت ويژه ي خداوند را موجب شده است.