پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

جامعه انساني نيازمند مديريت صحيح فردي و اجتماعي در مساله استفاده از منابع مي¬باشد. مصارف بايد با هدف جلوگيري از هدر رفتن اموال فردي و اجتماعي كنترل گردد. بنابراين لازم است اهرم¬هاي اين نظارت در بستر مباحث اسلامي به دقت بررسي گردند. اسراف مهم¬ترين مانع توسعه اقتصادي است. گناه اسراف عنواني است كه تاكنون مورد بحث و نظر فقها و علما اخلاق بوده است و از نظر قرآن و روايات، در حرمت اسراف، جاي شكي نيست و از گناهان كبيره محسوب مي¬شود. براساس دستورات اسلام بايد كليه شئون زندگي در صراط مستقيم و حد اعتدال قرار گيرد و معيار حد اعتدال در مورد مقدار مصرف، با عرف است هر كسي موظف است زندگي خويش را طبق شان و موقعيتي كه در اجتماع دارد تنظيم كند. اسراف زيان¬هاي گوناگون فردي و اجتماعي دارد و اسراف كار از هدايت خداوند محروم گشته و گرفتار خشم الهي باعث محتاج شدن به ديگران وضعف ايمانش مي¬شود. اسراف انسان را از درجه اخلاق اسلامي ساقط كرده و موجب ضعف ايمان و اختلاف طبقاتي و فساد اجتماعي مي¬شود. براي مبارزه با اسراف بايد با مديريت قوي، فرهنگ¬سازي صورت گيرد. فرهنگ¬سازي را مي-توان از طريق آموزش همگاني به مردم وسرمشق گيري وفضاسازي و بهره گيري از اموزه هاي ديني به دست آورد