پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از مسائلي كه در جوامع امروزي بسيار مورد توجه قرارگرفته، مسأله گردشگري است كه نقش آن براقتصاد و فرهنگ كشورها قابل انكارنيست.گردشگري زيارتي از رايج ترين اشكال گردشگري در سراسر جهان است كه اصلي ترين هدف آن كسب معرفت و معنويت است. در ايران، سفرهاي زيارتي در سالهاي اخير به نظر مي رسد كه دچار آسيب شده و از هدف اصلي فاصله گرفته است. از اين جهت بررسي گردشگري زيارتي و ارائه راه كار، براي بهره بري صحيح از آن ضروري است. در اين تحقيق، به روش توصيفي و جمع آوري اطلاعات ،موضوع گردشگري زيارتي (اهداف، آثار و آداب)در قرآن و احاديث به منظور آشنايي با مؤلفه هاي آن مورد پژوهش قرار گرفته است. براساس بررسي هاي انجام شده قرآن و روايات به گردشگري هم چون ساير موضوعات توجه داشته اند و آن را امري پسنديده و مباح مي دانند.گردشگري زيارتي در تعاليم روح بخش اسلام به عنوان عاملي براي رشد و شكوفايي فرد و جامعه سفارش شده است كه بارفتن به اماكن مقدس و زيارت قبور بزرگان وصالحان تحقق مي يابد. مطاله ي اسرار آفرينش و شناخت آثار عظمت الهي، عبرت از سرگذشت پيشينيان، كسب علم و تجربه، تقرب به خدا، تجديد عهد ولايت، كسب معنويت ، از جمله اهداف گردشگري است كه در قرآن مطرح شده است.از آن جا كه گردشگري زيارتي جزئي از گردشگري است و قرآن معمولا موارد كلي را بيان مي كند اهداف،آثار و آدابي كه براي گردشگري در آن مطرح شده بر گردشگري زيارتي نيز صدق مي كند. گردشگري زيارتي بر ابعاد مختلف زندگي تأثير مي گذارد؛ از جمله آثار آن بهره مندي از شفاعت و كاهش اضطراب است. آدابي نيز براي سفر زيارتي بيان شده است كه رعايت آن ها باعث بهره مندي بيشتر از فوايد سفراست. در نتيجه براساس يافته ها، روشن مي شود كه گردشگري زيارتي در بينش اسلامي صرفا جهت وقت گذراني نيست ؛ بلكه اهداف والايي دارد.