پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده بهترين راه براي بررسي هر مذهب و مكتب شناخت مباني و انديشه هاي آن است و از مهمترين مباني، توحيد و خداشناسي مي باشد. ابن تيميه بعنوان شيخ الاسلام وهابيت مبدع نظرات شرك آميز با رويكرد حس گرايانه بود، وي با ظاهر گرايي افراطي نسبت هاي ناروايي به ساحت قدس پروردگار وارد ساخت. حركت و جابجايي، مكان مندي و حلول، اعضا و جوارح و قابل رويت بودن از همين موارد است.حاصل چنين رويكردي محروميت پيروانش از فهم عميق قرآن، تفرقه افكني و تكفير مسلمانان و سرافكندگي همه علماي هم رأي او ،در برابر اتهام بت‌پرستي دانشمندان ساير اديان الهي بود. در مقابل ،عقل گرايي علامه طباطبايي و نگاه انديشمندانه اش به معارف ديني در تفسير الميزان سبب شده است پرده از باطن نوراني قرآن برداشته شود و هر كسي در حد فهم خويش از آن بهره ببرد؛ ابزار تأويل ،جمود گرايي و قشري گري را ملغي نموده، فهم عقلاني را پايدار مي‌كند. اين پژوهش از طريق مقايسه نوشته هاي ابن تيميه و الميزان به تحليل و بررسي نقاط ضعف بنيان فكري سردمدار سلفيان پرداخت، و روشن نمود كه عقايد اين فرقه پايه و اساس قابل قبولي ندارد و هرگز مورد تاييد سلف صالح به تعريف عام و همچنين مورد پذيرش مذاهب چهارگانه اهل سنت نمي باشد.