پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

بر اساس آموزه هاي اسلام يكي از رسالت هاي پيامبران تبليغ اصول اخلاقي در جامعه و مقابله با اعمال غيراخلاقي از جمله ارتكاب فحشاء واشاعه آن مي باشد. بحث اشاعه فحشاء از موضوعاتي است كه بيشتر به صورت ضمني به آن پرداخته شده است در پژوهش حاضر به تحليل پيامدهاي اين گناه كبيره در عرصه هاي مختلف فردي و اجتماعي با تأكيد بر آيات و روايات بصورت كتابخانه اي و به روش تحليلي توصيفي پرداخته شده است. تنها آيه اي كه در قرآن كريم به شكل مستقل در مورد اشاعه فحشا وجود دارد، آيه 19سوره نور مي باشد، كه نه تنها براي اشاعه دهندگان فحشاء، بلكه براي كساني كه در دل اين عمل را دوست دارند ولو اينكه به منصۀ ظهور نرسانده ‌اند وعده عذاب دردناك در دنيا و آخرت داده است. طبق نظر برخي از مفسرين، فحشا در قرآن، غالبا در مورد انحرافات جنسي استعمال مي‌شود اما عده‌اي ديگر معتقدند هرگونه رفتار وگفتار زشت، مصداق فحشاء است. كه در پژوهش حاضر معناي دوم مد نظر است. آنچه از قرآن و روايات به ما رسيده، اين است كه پيامدهاي فردي واجتماعي فحشا و اشاعه آن، قبح گناه را در جامعه مـي شكند و ديگران را نيز به ارتكاب آن تشويق مى كند.علاوه بر اين اشاعه فحشا آثار سوء ديگري هم در بين افراد جامعه بر جا مي گذارد، از جمله اين آثار مي توان، كم شدن معنويت، از بين رفتن امنيت رواني و آبروي افراد در جامعه، تسلط دشمن بر مسلمين و در بعضي موارد عذاب الهي در همين دنيا را نام برد. براي مقابله با اشاعه فحشاء در قرآن و روايات راهكارهاي چون اقامه نماز، پايبندي به فرامين و نواهي الهي و پنهان داشتن گناهان خود و ديگران، ذكر شده است.