پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در قرآن كريم خداي متعال علاوه بر اينكه از رحمت خود سخن به ميان آورده، از عذاب و غضب هم سخن گفته اما نكته مهم اين است كه خداوند بزرگ رحمتش را شامل همه موجودات ساخته، و هيچ جنبنده‏ اى در زمين نيست مگر[اينكه] روزيش بر عهده خداست.» و در ضمن خداوند خود را ياري دهنده تمام اقشار خوانده و همگان را شامل عطاياي خويش دانسته است: طبق آيات قرآن، بهره مندي از عطاي الهي، مسئله‌اي همگاني بيان شده و بيانگر رحمت عام خداست. البته برخي از مهرباني‌هاي خداوند اختصاصي نيز هست. رحمت‌هايي كه بسته به ايمان و تقواي افراد بيشتر و بيشتر مي‌شود و خداوند درباره آنان در آيه 175 سوره نساء فرموده است: «فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ: و اما كسانى كه به خدا گرويدند و به او تمسك جستند به زودى[خدا] آنان را در جوار رحمت و فضلى از جانب خويش درآورد.» در طرف ديگر و با بررسي آيات قرآن، به روشني مي‌بينيم كه خداوند عذاب خود را نه تنها همگاني نخوانده بلكه آن را منحصر در افراد خاصي دانسته است، خداوند نه تنها خشم و غضب خود را منحصر در افرادي خاص دانسته، بلكه آن را به علت كارهاي خودشان معرفي كرده است. اين نوشتار درصدد بررسي جلوه هاي رحمت و غضب الهي در قيامت از منظر قرآن است كه ازجمله جلوه هاي رحت بهشت و خوراكي ها و نوشيدني ها و آرامش و آسايش و ديگر الطاف بهشتي و از جلوه هاي غضب الهي ؛ خوراك و پوشاك و انواع عذاب هاي جهنمي و غم و اندوه و پشيماني و... است.