پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده تغذيه در لغت به معناي خوراك و نوشيدني ودر اصطلاح مجموعه اي از مراحل متعدد است كه در آن موجود زنده مواد لازم جهت ادامه ي حيات و رشد خود را از محيط دريافت مي كند .براساس اين تعريف بررسي تغذيه و تأثير آن از موضوعاتي است كه از قديم الايام مورد بررسي قرار گرفته است قرآن انسان را مخلوقي شريف با ويژگي هاي معنوي و روحي خاص مي داند و از آنجا كه سلامت روح و روان تابع سلامت جسم و سلامت بدن تابعي از سلامت غذا وتغديه است. بنابراين هرچه كه غذا سالم تر باشد قدرت تفكر و روح وروان انسان سالم تر خواهد بود براين اساس تأثير تغديه حلال و يا حرام از مواردي است كه دين مبين اسلام تأكيد فراواني بر آن داشته است و همواره از مسلمانان خواسته كه مواظب لقمه هاي خود باشند. در اين تحقيق سعي شده است كه تأثيرمثبت تغذيه حلال بر اخلاق و رفتار در حوزه هاي مختلف مانند اخلاق بندگي ( نزديكي به خدا –استجابت دعا ) اخلاق فردي (نماز – خوش اخلاقي – رفع غم واندوه ) اخلاق خانوادگي(صله ي رحم – انصاف- مدارا و نرم خويي) واخلاق اجتماعي(انفاق و امانتداري) بيان شده است . تغذيه و كسب و كار حرام هميشه مورد نكوهش باري تعالي و ائمه اطهار –عليهم السلام – بوده است و در مورد تأثيرگذاري آن بر رفتار , كردار و گفتار آدمي مطالب بسياري را بيان فرموده اند . در حوزه اخلاق بندگي مانع از استجابت دعا و قساوت قلب و در حوزه اخلاق فردي غرور و خود پسندي , كفر وناسپاسي و بداخلاقي را بدنبال دارد ودر چهار چوب زندگي خانوادگي قطع رحم بوجود مي آورد . در تعاملات و رفتارهاي اجتماعي نيز نتيجه كسب و كار حرام ربا, رشوه و كم فروشي است .