پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: حق به معناي مطابقت و اموري كه مطابق با واقع است.حق نقيض باطل است و عدم تطابق باواقع و شيء زائل را باطل گويند.همه¬ي هستي بر حق بناشده و هيچ گونه انحراف و سستي ديده نمي¬شود.اما اين پديده¬ي ناب هستي يعني«حق»؛مثل بقيه ي امور اين عالم دنيا از گزند حوادث مصون نمانده است و در طول تاريخ همواره حق و باطل در جنگ و نزاع بوده اند كه در اين جنگ احتياج به شناخت است؛زيرا شناخت حق براي خودسازي،جامعه سازي،عبور از فتنه ها و جهل زدايي ضرورت دارد. معيارهاي حق را در هنگام امتزاج حق و باطل،بايد شناخت و التزام عملي به اصول و اساس حق داشت تا از انحراف و لغزش پرهيز كرد.معيارهايي از جمله:خداي متعالي، قرآن، اسلام، اهل بيت و... و انسان با كمك عوامل دستيابي حق شناسي همانند: تعليم، تفكر، زهد، تقوا، بصيرت و... مي تواند به شناخت حق ميسور گردد.در راه امتزاج حق و باطل مواردي است كه به عنوان سد و مانع دست يابي به حق مي باشد موانعي كه به شناخت و ديدگاه انسان برمي گردد.از جمله:سطحي¬نگري،جهل،ساده انديشي و موانعي همچون شخصيت گرايي مانع گرايشي است و گاه موانعي رفتاري وعملي مانند:حرام خواري، هوي پرستي موانعي است كه در مسير حق شناسان وجود دارد كه با آسيب شناسي و شناخت مي توان بر آنان غالب شد و جزء انسان حق شناس وحق بين باشد.