پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

حكمت در دو جنبه ي نظري و عملي لحاظ مي شود. در جنبه ي نظري از جهل جلوگيري مي كند و در جنبه ي عملي انسان را از اخلاق زشت و ناپسند بازمي دارد. مبدأ اصلي حكمت خداي حكيم است كه آن را در اختيار پيامبران و اولياي خويش قرار داده است . بنابراين حكمت شامل معارف اعتقادي و احكام عملي و تذكرات اخلاقي است. حكمت موهبتي خدادادي است و از جانب خداوند به انسانهاي شايسته عطا مي شود و در روايات اسلامي حكمت به منزله ي درختي قلمداد شده است كه در قلب انسان روييده است. اهميت حكمت آنچنان است كه آن را گم شده ي مؤمن ناميده اند. اين پژوهش جستاري است در خصوص حكمت عملي كه شامل مواردي چون تأكيد بر اصل توحيد و عدم تبعيت از ظن و گمان مثل قاضي كه بدون علم فقط بر طبق ظن خويش رأي مي دهد .از ديدگاه قرآن حكمت نظري كه شامل مواردي چون احسان به والدين(محبت و نيكي به والدين در هنگام كبر و پيري) ، اعتدال در انفاق و بخشش (يعني در هنگام بخشش ميانه روي كنيم و بيش از حد بخشش نداشته باشد)، نهي از قتل فرزندان (در دوران جاهليت فرزندان دختر را به قتل مي رساندند و زنده به گور مي كردند اما در زمان حاضر با كورتاژ سقط مي كنند و به قتل مي رسانند)، حكم نهي از زنا، نهي از قتل نفس، اهميت حفظ مال يتيم،وفاي به عهد، رعايت عدالت در پيمانه، مبارزه با كبر و غرور، در سوره ي اسراء كه تا با گوشه هايي از حكمت هاي خالق عالم در قرآن آشنا شويم و بتوانيم از ديدگاه قرآن و حديث مورد تحليل و بررسي قرار دهيم.