پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

وحيانى بودن ساختار قرآن در نظام واژگانى، چگونگى چينش جمله ها و آيه ها و نيز قالب مصحفى آن، زيربناى بسيارى از بحث هاى قرآنى را پى ريزى مى كند، همان گونه كه معانى قرآن از جانب خداوند متعال است، پوشاندن لباس لفظ به اين معانى ومفاهيم و چگونگى تركيب و تنظيم الفاظ آن نيز از آنِ خداوند متعال است، علم و احاطة تام خداوند به واقعيات خارجي، معاني مقصود و كلمات و عباراتِ متناسب با آنها، ايجاب مي‌كند كه خداوند مقصود خود را در قالبِ مناسب‌ترين كلمات با بهترين چينش القا كند و سخن او با دقت و ظرافت تمام، وافي به مقصود باشد كه حاكي از حاكميت علم و حكمت الهي بر سرتاسر قرآن است. خداوند حكيم آيات قرآن را با هدف القاي پيامي روشن و جاويد براي تمام نسل‌هاي بشر در قالب معجزه‌اي از جنس سخن، سامان داده است. با عنايت به علم و حكمت بي‌مثال خداوند، انتظار مي‌رود چنين سخني انسجامي متمايز از متون بشري داشته باشد.آيات قرآن با يكديگر از نظر معنايي، مرتبط هستند. هر چند بخشي از آيات در سوره اي خاص يا در زماني خاص نازل شده، عبارات درون يك آيه يا آيات درون يك سوره يا تمامي سوره ها با يكديگر مرتبط و يك واحد بسيط را تشكيل مي دهند و داراي « غرض واحد » هستند. منظور از عبارت « ارتباط آيات»، مطالعه نحوه چينش آيات يك سوره كنار هم و كشف نظم منطقى حاكم بر ترتيب آنهاست. البته اين ترتيب حكيمانه محدود به جايگاه آيات در سوره‏ها نمى‏شود و در سير نزولى خود، ترتيب كلمات در جملات و جملات در آيات را هم دربردارد. هم چنين ارتباط قسمت هاي پاياني آيات كه «فاصله» نام دارد با محتواي كلي هر آيه و آيات قبل و بعد نيز مي تواند از مباحث پر‌دامنه‌اي باشد كه همواره مورد توجه بوده است. هدف اصلي در اين تحقيق آن است كه با اثبات ضرورت ارتباط و تناسب فواصل آيه و بررسي ارتباط صدر و ذيل آيات، در پي بردن به ژرفاي معنايي آيات و نكات ظريف آن ما را ياري رساند و نيز پاسخگوي كساني باشد كه سبك قرآن را بي نظم و پراكنده مي‌دانند.