پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

پژوهش حاضر به بررسي تطبيقي آيات نكاح در تفاسير فريقين پرداخته است. ازدواج يكي از مهمترين مسائل زندگي هر انساني است كه در قرآن با نزول آياتي به اين مهم پرداخته شده است. در تفسير آيات مربوط به نكاح دائم بين مفسران فريقين اختلاف مهمي وجود ندارد ودر جزئيات اختلاف نظر دارند. مفسران شيعه معتقد هستند كه ازدواج بردونوع است: ازدواج دائم و ازدواج موقت. طبق آيه فمااستمتعتم فيهن اجورهن ازدواج موقت شرعي است و در اصل هيچ اختلافي با ازدواج دائم ندارد و فقط در ازدواج موقت مدت تعيين مي شود و پس از به پايان رسيدن مدت، نيازي به طلاق وجود ندارد و طرفين يا از هم جدا مي شوند و يا دوباره ازدواج دائم يا موقت ميكنند.و همچنين در متعه برخلاف نكاح دائم نعيين مهريه از اركان ازدواج است و بايد حتماً تعيين شود و مدت عده ي آن كمي كمتر از ازدواج دائم ميباشد و پرداخت نفقه بر شوهر واجب نيست و زن و شوهر از همديگر ارث نمي برند. برخلاف نظر مفسران شيعه مفسران اهل سنت اصل متعه را قبول ندارند و آنرا غير شرعي و حرام ميدانند. علماي اهل سنت در مورد متعه و آيه ي فوق دو گروه هستند گروهي مي گويند كه متعه در زمان پيامبر بين مسلمانان رايج بوده و اين آيه نيز مربوط به متعه مي باشد ولي اين آيه بعداً توسط آيات طلاق وارث ،در زمان پيامبر نسخ گرديده است ولي گروه ديگر معتقدند كه اين آيه نيز به ازدواج دائم اشاره ميكند و هيچ ارتباطي با متعه ندارد. هركدام از اين گروهها براي اثبات خود دلايل و مستنداتي دارند و علماي شيعه نيز در جواب دلايل آنها جوابهايي دارند كه در اين پايان نامه به طور مختصر به آنها پرداخته شده است كه روش مورد استناد، كتابخانه اي مي باشد و روش پژوهش، توصيفي- تحليلي است.