پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مسئله اين تحقيق بررسي رابطه قرآن و سبك زندگي است. روش گردآوري داده‌ها كتابخانه‌اي و روش تحليل و توصيف آيات بر اساس الگوي تفسير موضوعي شهيد صدر است. از منظر قرآن كريم، زندگي مطلوب حوزه‌هاي متعددي دارد؛ كه برخي از آن‌ها به‌عنوان زيربناي زندگي مطلوب هستند و اصول كلي آن را تشكيل مي‌دهند و برخي ديگر مربوط به رويكردهاي رفتاري، فردي و اجتماعي مي‌باشند كه نقش عملي و كاربردي در زندگي مطلوب دارند. سبك زندگي مجموعه رفتارها، الگوها و كنش‌هاي هر فرد است كه معطوف به ابعاد هنجاري، رفتاري و معنايي زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي اوست و نشان‌دهنده كم و كيف نظام باورها و كنش‌ها و واكنش‌هاي فرد و جامعه است. سبك زندگي قرآني به زندگي انسان معنا مي‌بخشد و انسان را به هدفي عالي رسانده و برطرف‌كننده نارسايي‌ها در نظام زندگي فردي و خانوادگي و اجتماعي است؛ و نقش بسزايي در كاميابي و سعادت انسان در زندگي دارد و هيچ جامعه‌اي نمي‌تواند براي مدتي طولاني، بدون معنويت زنده بماند. از ديدگاه قرآن كريم انسان در سبك زندگي نامطلوب بر اساس مؤلفه‌هاي وجودي خويش مبني بر سودجويي، قدرت‌طلبي و لذت طلبي رفتار مي‌كند؛ و انسان قلمرو معنايي و ارزشي خويش را از عالم معنا و عالم آخرت به عالم دنياي صرف منتقل مي‌كند كه عالم، عالم ديني نيست؛ اما در سبك زندگي مطلوب ذات خداوند متعال محوريت دارد و در نوع زيستن سعادت دنيا و آخرت را در نظر مي‌گيرد. انسان اگر بتواند براي زندگي خود هدف متعالي و راه كمال را تعريف كند، زندگي برايش معنا و مفهوم مي‌يابد و ايمان به زندگي معنا داده و زندگي را هدفمند مي‌كند.