پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ارزش گذاري درباره اجتماعي زيستن تابع عوامل و انگيزه هايي است كه انسان را به برگزيدن شيوه زندگي بر ميانگيزاند مشوق برخي تنها بر آوردن نيازهاي مادي و دست يابي به رفاه هر چه بيشتر است و برخي به تكامل معنوي خويش مي انديشند و رويكردشان به اجتماع از آن رو است كه مي دانند بسياري از فضايل انساني در اجتماع به فضيلت مي رسد از اين رواست كه تعيين ارزش اخلاقي نفس زندگي اجتماعي چندان آسان نيست و بايد تاثير عوامل و انگيزه هاي گوناگون در آن رابررسي نمود اين مقاله ابتدا معناي اخلاق و اهميت آن و سپس اخلاق اجتماعي و اصول اخلاق اجتماعي در قرآن تورات وانجيل را مورد بررسي قرار داده است. نظر به گسترش مصاديق ارزشهاي اخلاق اجتماعي كه رعايت آن‌ها موجب سعادتِ فرد و جامعه شده و رضايت اكثريت انسان‌ها را به دنبال مي آورد، زياد هستند اما شايد بتوان گفت كه مهم‌ترين اصول اخلاقي وبين المللي اديان كه باعث هم‌زيستي مسالمت‌آميز افراد مي‌شود، محبت كردن، رعايتِ عدالت، عفو و گذشت و امانت‌داري است. بنابراين با توجه به اهميت بيش‌تر اين چهار اصل اخلاقِ اجتماعي يعني محبّت، عدالت، عفو و گذشت و نيز امانت‌داري، ساختار اين تحقيق به بررسي آموزه‌هاي قرآن كريم و عهدين در خصوص اين موارداختصاص يافته است و به اين نتيجه رسيده كه تعاليم اخلاقي اديان به طور مشترك علاوه بر بعد فردي بر بعد اجتماعي انسان تاكيد فراوان دارد وروابط اجتماعي سالم موجب شكل گيري اجتماع سالم مي گردد.