پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كتابي است براي هدايت انسان‌ها به سوي فلاح و رستگاري و بيان مي‌كند كه اعمال انسان چه قابليت‌ها و شايستگي‌هايي را بايد دارا باشند تا بتوانند او را به سرمنزل مقصود رهنمون گردد. انسان آزاد و مختار، با راهنمايي پيامبر درون (عقل) و برون (فرستادگان الهي و كتاب‌هاي آسماني) بايد اعمال و رفتاري را برگزيند كه ضامن سعادت او باشند؛ زيرا ارزش حقيقي كارهاي اختياري انسان، بستگي به تاثير آن‌ها در رسيدن به كمال حقيقي يعني قرب الهي، دارد. آشنايي با اهميت عمل و ويژگي‌هاي آن، برگزيدن اعمال صالح و پسنديده را براي انسان، سهل و آسان مي‌كند و زمينه ساز سعادت او مي‌گردد؛ چرا كه قرآن كريم، عمل صالح را در كنار ايمان، تقوا و توبه، از شاخص‌هايي مي‌داند كه مسير رستگاري را بر هر فردي روشن مي‌سازد. بررسي آيات مربوط به عمل و رستگاري، نشان مي‌دهد كه اعمال انسان رابطه‌اي نا گسستني با سعادت او در دنيا و آخرت دارند و مواردي چون: كسب آرامش، نفوذ محبت در دل مردم، اجابت دعا، نجات از ظلمت و رهايي از تحير و سرگرداني از جمله آثاري است كه اعمال انسان در زندگي فردي او بر جاي مي‌گذارد و در زندگي اجتماعي او نيز باعث برقراري امنيت و اصلاح جامعه مي‌گردد كه رسيدن به اين امور خود دليل بر سعادتمندي انسان در زندگي دنيوي است. سعادت اخروي انسان نيز در گرو عمل است كه، رضوان الهي، آسايش در بهشت، بهره‌مندي از فضل الهي، نجات از عذاب و غفران الهي، از نتايج اعمال انسان مي‌باشند كه عين سعادت و رستگاري است هر چند با مراتب متفاوت. واژگان كليدي: نقش، عمل، سعادت، انسان.