پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده اميد ، مهم‌ترين انگيزه در زندگي انسان است.. قرآن اميد را عاملي مهم در حركت و زندگي بشر برمي شمرد و بيان مي كند كه اميد است كه وي را به سوي كارهاي مهم سوق مي‌دهد .نقش اميد در زندگي انسان بر كسي پوشيده نيست اميدواري حالتي است كه انسان به اموري كه انتظارش را دارد دلبستگي پيدا مي‌كند. موضوع اميدواري در آيات بسياري از قرآن كريم مطرح شده است. بخشي از آيات قرآن كريم به مبناي خداشناسي اميدواري مربوط مي شود. آياتي كه اسماء و صفات الهي را مطرح ميكند، مانند عليم، قادر، نصير، حليم، رئوف، قابل التوب، رزاق، غفور، رحمان، رحيم، لطيف و غيره. بخشي نيز به مبناي انسان شناسي اميدواري مي‌پردازد و فطري بودن اميد، فطري بودن پاداش خواهي و فطري بودن گرايش به كار را مطرح مي‌كند. بخش ديگري از آيات به مبناي هستي شناسي اميدواري مربوط مي‌شود. در اين باره به ذكر سنت‌هايي در جهان هستي مانند سنت هاي هدايت، بركات، مهلت، پايداري حق و زوال باطل، استخلاف و امداد مومنان.پرداخته شده است. اميدواري آثار دنيوي و اخروي بسياري در پي دارد كه در ارتباط با آثار دنيوي مي توان به آسان شدن سختي ها، انجام عمل صالح، بازگشت نعمت ها، تلاش، صبر، عبرت، تفكر، شكرگزاري و... اشاره كرد و در ارتباط با آثار اخروي مي‌توان به آمرزش، لقاء الهي، مقام محمود، ورود به بهشت، فلاح و رستگاري و .... اشاره كرد. افراد و گروه‌هاي اميدوار بسياري در قرآن ياد شده است از جمله مؤمنان مهاجر و مجاهد، تلاوت كنندگان، نمازگزاران، انفاق كنندگان، شب زنده داران و ... روش ما در اين تحقيق توصيفي است و از منابع تفسيري بيش ترين استفاده شده است.