پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ساده‌زيستي يكي از ارزشمندترين فضائل اخلاقي است كه گستره بسيار وسيع دارد و همه شئون زندگي انسان را در بر مي‌گيرد و اهميت آن در آيات و روايات به روشني مشهود است. آن چه از آيات و روايات از مفهوم ساده‌زيستي بر مي‌آيد همان عدم دلبستگي به دنيا و مظاهر آن و پرهيز از تجمل‌گرايي است كه با توجه به زمان و مكان و جايگاه افراد متفاوت مي‌باشد. نكته مهم اين است كه فرد در عين توانايي مالي خود، به دنبال زندگي ساده و بي‌پيرايه باشد و به دنيا دلبسته نباشد. اين واژه با مفاهيمي چون زهد، قناعت، عفت، اقتصاد، كفاف، صرفه‌جويي ارتباط وثيقي دارد؛ با اين توضيح كه ساده‌زيستي در بطن خود، مفهوم قناعت، عفت، اقتصاد، كفاف و صرفه‌جويي را به همراه دارد و خود، مرحله اول و گام نخستين زهد مي‌باشد به طوري كه بدون روحيه ساده‌زيستي نمي‌توان به زهد رسيد. اين نوشتار به روش توصيفي–تحليلي، سعي در تحليل و تبيين آثار مثبت خانوادگي و اجتماعي ساده‌زيستي با استناد به آيات قرآن و روايات اهل بيت ـ عَلَيهِم‌السَّلام ـ دارد. حركت در مسير ساده‌زيستي، در خانواده به عنوان كوچكترين نهاد اجتماعي كه بزرگترين نقش را در جوامع انساني ايفا مي‌كند و همچنين در اجتماع، به وقوع آثار و بركاتي مي‌انجامد كه اين آثار و بركات، جامعه مطلوب اسلامي را به ارمغان مي‌آورد و انسان‌ها در سايه آن مي‌توانند به درجات كمال نائل آيند. برخي از آثار خانوادگي ساده‌زيستي عبارتند از: كاهش اختلافات خانوادگي و استحكام بنيان خانواده، تقويت روحيه فرزندآوري، تربيت صحيح فرزندان، آسودگي خاطر در زندگي، كاهش هزينه‌ها و كمبود نداشتن در معاش و... كه در رشد و تعالي خانواده نقش بسزايي دارد. رعايت اين اصل مهم در اجتماع منجر به ظهور آثاري هم‌چون عدالت اجتماعي، آرامش اجتماعي، منزلت اجتماعي، همدردي با محرومان، موفقيت و پيشرفت جامعه، خودكفايي و استقلال اقتصادي، رشد توليد ملي و اشتغال‌زايي و... مي‌شود كه موجبات عزت و اقتدار جامعه اسلامي را فراهم مي‌آورند.