پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

هدف از نگارش اين پژوهش بيان نگرش فقهي بر طرح انطباق در مؤسسات پزشكي مي باشد. در اين پژوهش از روش توصيفي – تحليلي استفاده شده است و داده ها به روش كتابخانه اي و اسنادي جمع آوري شده است. داده هاي مورد نياز متناسب با سوالات و اهداف تحقيق با استفاده از ارائه فيش جمع آوري و در تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل محتوي استفاده شده است. آنچه كه با بررسي و دقت نظر در آيات و روايات و مطالعه در كتب فقهي فقيهان پيشين و معاصر به دست آمده اين است رعايت و حفظ شئونات شرعي(درارتباط، نگاه و پوشش) بر زن و مرد مسلمان واجب است مگر در مواردي كه استثناء شده است. باتوجه به اين كه در جامعه اسلامي زندگي مي كنيم و بايد براساس آموزه هاي ديني رفتاركنيم و طبق تقسيم بندي محرميتي كه در فقه و متون دين ما وجود دارد پزشك و كادر پزشكي هيچ كدام جزء محارم محسوب نمي شوند واز مصاديق افراد بيگانه مي باشند و بايد از آشكار نهادن بدن در مقابل آنها خودداري شود و اين امرلزوم اجراي طرح انطباق در موسسات پزشكي را مي رساند.مطلب ديگري كه بسيار حائز اهميت مي باشد آثار فردي و خانوادگي عدم رعايت طرح انطباق مي باشد كه باعث بروز فشارهاي رواني براي فرد و همچنين از هم گسيختگي خانوادگي است كه براي او به وجود مي آيد.