پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تقيه يكي از قواعد مهم فقهي است وداراي ريشه قرآني است وداراي اقسام مختلف كه به فراخور اهداف مترتب بر هر كدام در موقعيت مناسب خود به كار گرفته مي‏شود، تقيه مداراتي از جمله موارد كاربردي تقيه توسط شيعيان در تعامل با اهل سنت است براي رسيدن به اهدافي چون جلب مودت و محبت با عامه براي وحدت هر چه بيشتر ميان مسلمانان تا با اين روش بتوان از ايجاد تفرقه، و از جو اسلام هراسي و ايران هراسي كه توسط دشمنان اسلام در فضاي خاورميانه با هدف ضعف و ذلت مسلمانان در حال شكل گيري است ، جلوگيري كرد. با توجه به اهميت فراوان موضوع، اين سوال مطرح مي‏شود كه ادله مشروعيت تقيه‏ي مداراتي چگونه است؟ با بررسي واژه تقيه‏ در كلام فقها دريافتم كه بر طبق تقسيمات ابواب فقهي، به موضوع جريان تقيه‏ي مداراتي در عبادات، بيشتر از معاملات به معناي اعم كه خود در تقسيم ابواب فقهي قسيم عبادات است، پرداخته شد. در اين تحقيق قصد دارم به روش كتابخانه‏اي ـ توصيفي علاوه بر گردآوري منسجم از اين موضوع، جريان تقيه‏ي مداراتي در معاملات به معناي اعم را بيشتر مورد بررسي قرار دهم تا شايد در راه ايجاد تمدن نوين اسلامي در جامعه مهدوي، با دعاي امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) مفيد اثر واقع شود. كليدواژه‏ها: تقيه، تقيه‏ي مداراتي‌‏‌، فقه اماميه، معاملات به معناي اعم، إجزا، مندوحه.