پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

نظريه مهدويت از مباني اصلي اسماعيليه است، اسماعيليه همانند شيعه معتقد است كه وجود امام از اصول عقيدتي مي باشد، در اين نظريه تاريخ به هفت دور تقسيم مي شود كه هر دوري با يك پيامبر اولوالعزم شروع مي شود و جانشينان آنان تاويل گر باطن دين آن دوره اند. لذا مي توان تطورات و تحولات تاريخي و اعتقادي اسماعيليه را از دوره شكل گيري آن (برسر جانشيني امام صادق (ع) ) به سه دوره تقسيم كرد، اگر چه بخاطر اختلاف برسر امامت و داعيان خود از هم ديگر جدا گشتند و به شاخه هايي تقسيم شدند، ولي اين افتراق هرگز به عقايد آنان چون امامت، نبوت و مهدويت .... سرايت ننمود، مگر بر موارد جزئي كه تفسير نه چندان مختلف ارائه داده اند و با شيعيه اماميه بر سر مهدويت اشتراكات و اختلافاتي دارند ولي در اصل مهدويت اتفاق نظر دارند. طبق اعتقاد اسماعيليان قائم القيامه كه همه انتظار او را مي كشند،او آخرين امام دوره اسلام است و دور تاريخ جسماني بشر را آغاز مي كند،كه آن دوره، دوره كشف علوم و حقايق مي باشد، در آن وقت تمامي اسرار فاش مي گردد. اگر چه او شريعت جديدي را نمي آورد، اما تمامي علوم و حقايق شرايع قبلي را آشكار مي سازد دوره او دوره قيامت ناميده مي شود. و قيام و ظهور او در دوره قيامت به دو نوع است : ابتدا ظهور جسماني مي كند ظلم را ريشه كن و عدل و قسط را در عالم بر پا مي دارد، بعد از انكه وعده الهي در مورد او تحقق يافت و او تمام زمين را به ارث برد قائم ظهور روحاني مي نمايد و رستاخيز را برپا داشته و در جايگاه عدل و قضاوت بين ارواح اولين و اخرين تكيه مي زند و نفوس شايسته مومنين را از نفس هاي پست كافران جدا مي نمايد.