پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده زينت و تبرج كه ذاتي انسان¬ها و به خصوص زنان مي¬باشد، در زندگي فردي و اجتماعي انسانها داراي نقش و اهميت فراوان است. زنان گاهي براي ارضاي اين ميل به انحراف رفته و زينت¬هاي خود را در برابر نامحرمان آشكار كرده و جلوه¬گري مي¬كنند. زينت و تبرج زنان داراي بايدها و نبايدهايي است كه دانستن و به كار بستن هر يك از احكام ( وجوب و حرمت و ...) از يك سو در نشاط روحي و جسمي بانوان و استحكام خانواده و از سوي ديگر در سلامت جامعه اسلامي نقش بسيار دارد. نوشتار حاضر بعد از بررسي زينت و تبرج در آيات كريمه و روايات اهل بيت (عليهم السلام) احكام هر كدام را در حيطه¬هاي گوناگون فردي و اجتماعي با استفاده از كتب فقهي و روايي به طور مستند و در حد وسع خود بيان كرده است. مهم¬ترين مسئله¬اي كه در اين نوشتار مدنظر بوده، بيان ملاك¬ها و شاخصه¬هايي جهت تشخيص تبرج و زينت و تطبيق آنها بر مصاديقش در جامعه امروز، با نگاه پوياي فقه شيعه است. مصاديق تبرج و زينت با توجه به ملاك¬هايش (1. قصد جلوه گري 2. تكشف به طرق مختلف 3. جلب توجه نامحرم) و با عنايت به عرف جامعه اسلامي، در جوامع مختلف و در شرايط متفاوت قابل تغيير خواهد بود. از قبيل اين مورد كه ممكن است نوع پوشش خاصي در يك منطقه مانند مناطق عشايري، تبرج محسوب نشود امّا همان نوع پوشش در شهر و منطقه¬اي ديگر تبرج به حساب آيد. كليد واژه¬ها: زينت، تبرج، آرايش، زنان، فقه اماميه