پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

منشأ بسياري از لغزشها و انحرافات و از جلوه¬هاي بارز دنياگرايي حب دنيايي و ثروت اندوزي است مال و ثروت يك وديعه الهي است و مهمترين وسيله امتحان معرفي مي¬شود. اسلام ملكيت و هردرآمد و مالكيتي كه از هر طريقي بدست بيايد تاييد نمي¬كند و همچنين اسلام فقط به بيان راههاي مشروع درآمد اشاره نمي¬كند بلكه مالكيتي كه محصول ربا و احتكار و رشوه و دزدي دستبرد به اموال عمومي باشد را باطل و مورد تحريم قرار داده است. اسلام ثروت اندوزي را مجاز نمي¬داند و تجمع ثروت ممدوح و مجاز براي ضرورت زندگي در محدوده عرف عقلا را مي¬پسندند از آنجايي كه ثروت اندوزي دلبستگي افراطي به ثروت است باعث خارج شدن ثروت از چرخه توليد صحيح مي¬گردد. لذا ثروت اندوزي اثرات مخربي بر اخلاق و روان انسان مي¬گذارد. انسان را به خودفراموشي و غفلت و اسير شخصيت خيالي ...گرفتار مي¬سازد و زمينه فساد اخلاقي را در او پديد مي¬آورد. انسان با اين تفكر مادي گرايانه ديگران را تحقير و گرفتار خودبرتر بيني مي¬گردد. دين مبين اسلام اعتدال و جلوگيري از افراط و تفريط را توصيه مي¬كند تعديل ثروت مظهر انديشه و تدبير و آينده نگري است قرآن و روايات براي كنترل انباشت ثروت،محدوديت تملك، كنترل راههاي درآمد، پرداخت زكات و خمس، انفاق و احسان و حق معلوم را پيش بيني كرده و تعديل ثروت انسان را از مفاسد مخرب روحي و رواني ثروت اندوزي باز مي¬دارد و شكاف عميق طبقاتي را به وجود نمي¬آورد. خشنود شدن به معاش مقدر و نزول تدريجي روزي از سوي خدا عاملي است كه به انسان آرامش مي¬دهد و به غناي نفس مي¬رساند و در خاتمه با بررسي سرانجام ثروت اندوزان نتيجه عملكرد آنها بيان گرديده و اينكه سقوط جامعه¬هاي متكاثر از نظر قرآن يك سنت ثابت و هميشگي است. كليدواژه: ثروت، آثار، روان، ثروت اندوزي، تكاثر، كنز