پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از آيات و روايات استفاده مي شود كه هر كدام از بهشت و جهنم طبقات و درهاي متعددي دارند. در قرآن به صراحت آمده است كه جهنم هفت در (طبقه) دارد و بر اساس روايات متعددي، بهشت هشت در دارد. بنابراين براي بهشت واژه درجه و درجات و براي دوزخ واژه درك و دركات به كار مي رود. اما تفاوت تعداد طبقات بهشت و جهنم اشاره به اين است كه هر چند درهاي ورود به عذاب فراوانند ولي با اين حال درهاي رسيدن به سعادت و خوشبختي از آن افزون تر است و هميشه رحمت خداوند بيشتر از غضب او مي باشد. درجات بهشت عبارتند از: جنت فردوس، جنت عاليه، جنت نعيم، جنت عدن، جنت دارالسلام، جنة الخلد، جنت دارالمقام و جنة المأوي. باغ هاي بهشتي كه بهشتيان درآن ساكن هستند متعدد و گوناگون است و تنوع باغ ها مربوط به مراتب و درجه ها و مقام هاي بهشتيان است كه هر گروهي از آنان بر اساس شايستگي در اين باغ ها مأوي مي گزينند. طبق روايات « فردوس» برترين و والاترين جايگاه بهشت است كه در اين بخش پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله) وامامان (عليهم السلام) ساكن هستند. دركات جهنم عبارتند از: جهنم، لظي، حطمه، سقر، سعير، جحيم و هاويه. دركات دوزخ هر اندازه كه پايين تر باشد به همان ميزان حرارت و عذابش شديد تر است به همين دليل منافقين بهره بيشتري از آتش دارند زيرا در درك اسفل دوزخ كه همان هاويه است جاي دارند. طبق آيات قرآن جايگاه بهشتيان، جايگاه قرب و رضوان است و جايگاه جهنميان مفارقت و دوري از رحمت خداوند است وهر كدام از بهشتيان وجهنميان اوصافي دارند كه شامل دو قسمت اوصاف جسماني و روحاني مي شود. مهم ترين ويژگي جسماني بهشتيان، استفاده از نعمت هاي گوناگون بهشت مانند ميوه ها و نهرها است و بالاترين ويژگي معنوي آنان همان تقرب ورضايت الهي است. در مقابل بدترين عذاب جسماني جهنميان آتش است و درناك ترين عذاب روحي آنان همان دوري از خداوند است.