مباني فقهي اعانه مسلمين با رويكردي به اصول قانون اساسي

شناسه محتوا : 24143

1396/01/24

تعداد بازدید : 279

ياري مظلوم و ستيز با ظلم و بيداد و استكبار از اصول پذيرفته شده ، مسلم ، ضروري و بديهي در دين مبين اسلام و كليه اديان توحيدي ، حتي نظام حقوق بين الملل است .در اسلام نيزاعانه و ياري مظلومين مورد اتفاق و اجماع علماي مذاهب متعدد است كه علاوه بر مبحث جهاد از ابواب فقه ؛ فتاوا ، نامه ها و موضع گيريهاي فراواني از فقها و شخصيت هاي برجسته اسلامي درباره اين موضوع وجود دارد . در اين برهه از زمان كه استكبارجهاني تمامي تلاش و نيروي خود را با شگردهاي متعدد صرف جدايي ، تفرقه و اضمحلال مسلمين جهان مي نمايد و شبهات ( چراغي كه به خانه رواست به مسجد حرام است، كشور ما اينهمه بدبخت دارد چرا كمك به فلسطين و لبنان و سوريه و...) فراواني را براي دلسرد كردن مسلمانان و بي تفاوت ساختن آنها نسبت به آنچه در دنياي مدرن امروز اتفاق مي افتد نوشتار حاضر در تلاش است تا با ارائه مستندات ديني گامي هرچند كوتاه در جهت تبيين جايگاه اصل اعانه از منظر دين اسلام و قانون اساسي بردارد، باشد كه به ياري حق تعالي برخي از شبهات و ناآگاهيها در اين باره به آگاهي مبدل گشته ودر مسيرروشن ساختن اذهان مشوش گامي مثبت برداشته باشيم لذا اين رساله در سه بخش مجزا به بررسي ادله اعانه مسلمين جهان توسط نظام جمهوري اسلامي ايران در متون ديني و قانون اساسي با استناد به اصولي مانند نفي سلطه جويي و سلطه پذيري و حفظ استقلال همه جانبه كشور و چگونگي تعامل با دول غير محارب را مورد كنكاش و بررسي قرار داده است. نوشتار حاضر پژوهشي نه چندان مبسوط است ، كه در آن ادله اعانه (كمك رساني) نظام جمهوري اسلامي ايران يا هر مسلمان و دولت اسلامي به مسلمين جهان مورد بررسي قرار گرفته است .در بخش نخست اين رساله كليات و پيشينه موضوع مورد بررسي قرار گرفته است بخش دوم اين نوشتار نيز شامل مباحث ، (ادله اعانه در قران ، سنت ، عقل و اجماع )، (سه اصل اساسي اعانه (مصلحت عزت و حكمت ))و (راهكارها و زيرساخت هاي اعانه ) مي باشد . در بخش پاياني اين رساله اعانه در قانون اساسي مورد بررسي قرار گرفته است كه زير مجموعه اصول سياست خارجي نظام جمهوري اسلامي ايران است و در انتهاي اين بخش مباحث تطبيقي مانند پاسخ به شبهات بيان شده است .
پدیدآورندگان
  • : سطح3
  • : فقه و اصول
  • : تهران
  • : تهران
  • : قاسم‌بن‌الحسن«ع»