پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در جهان امروز آسيب هاي گوناگون فكري،اعتقادي،روحي،اخلاقي،تربيتي و...فرزندان ما را تهديد مي كند كه پيشگيري و درمان آنها،از فوري ترين وظايف والدين ،مربيان و تمام كساني است كه به نحوي مرتبط با تربيت فرزندان و متصدي امور آن ها هستند. آگاهي از خصوصيات كودك، اصول و روش هاي تربيتي، قدرت مقابله با مشكلات را در فرزندان افزايش مي دهد،به همين منظور در متون اسلامي، سه مرحله رشد براي فرزندان لحاظ شده است؛ به اين معنا كه بيست و يك ساله نخست عمر را به سه بخش تقسيم و مقتضيات هر يك را بيان داشته اند و در اين سه مرحله به روش هاي تربيتي اشاره شده است كه اين روش ها جهت پيش گيري از آسيب هاي تربيتي و بر اساس سن و اقتضاي فرزند است.از جمله اين روش ها مي توان روش الگويي، تغافل،تكريم شخصيت، محبت، تشويق، تنبيه، موعظه و نصيحت، انتخاب دوستان صالح و شايسته و...را نام برد.هم چنين بايد در ارائه روش ها و الگوهاي تربيتي بين والدين در خانه و معلم در مدرسه، هماهنگي و وحدت وجود داشته باشد تا ثبات عاطفي او تقويت و تثبيت گردد.بنابراين براي پيشگيري از بسياري از آسيب ها، پدر و مادر ضمن خودسازي خودشان، بايد در كار تربيتي نيز برنامه داشته باشند و فرزندان را به شكل غلط مقايسه و در نتيجه تحقير نكنند. در منزل به آنها مسئوليت داده و بين فرزندان عدالت را رعايت كنندو در رفتار هاي خود نسبت به فرزندان مهربان، قاطع، مستقل و استوار باشند. در اين رساله ضمن بيان مؤلفه هاي تربيتي،كه نقش بازدارنده از آسيب هاي تربيتي دارند،به برخي از آسيب ها هم اشاره شده تا باشناخت آنها به وسيله روش هاي تربيتي مذكور پيشگيري ودرمان كردتا سيكل معيوب تربيتي ادامه دار نباشد.