حب الهي در آيات قرآن با تأكيد بر تفاسير شيعي
حب الهي امري فطري و نفساني است كه در نهاد همه انسان ها اعم از مومن و غيرمومن وجود دارد. در واقع محبت همان ميل و كشش طبع به چيز لذت بخش است و مقابل آن بغض قرار دارد موضوعي كه در اين رساله مورد بحث و بررسي قرار گرفته، پژوهشي پيرامون حب الهي از ديدگاه قرآن با تأكيد بر تفاسير شيعي» است كه با هدف تبيين و بررسي مفهوم و جايگاه و بيان آثار حب الهي در آيات قرآن با رويكرد بر تفاسير شيعه و برخي كتب عرفاني به مقتضي بحث ميباشد كه به روش كتابخانه اي گردآوري شده است. در اين پايان نامه ابتدا معناي حب و محبت از نظر لغوي و اصطلاحي ذكر گرديده و به دنبال آن معرفي اجمالي از تفاسير شيعه از جمله تفسير الميزان و تسنيم و ... كه در پايان نامه مورد استفاده قرار گرفته، شده است. در ادامه مباحث گستره شناسي حب كه به جايگاه و خاستگاه حب الهي اشاره شده است و سپس براي شناخت بيشتر اين مسأله مراتب حب از جهت شدت و ضعف آن مورد بررسي قرار گرفت و از آنجائي كه براي رسيدن به اين مراتب و درجات راههايي لازم است كه طي شود در پي طرق تحصيل محبت الهي در دو بحث مقامات و اسباب حب الهي همچون شناخت و معرفت به حق، ترك هواها و مشتهيات و تفكر، اسباب محبت به خق، پيروي از پيامبر(ص) پرداخته شد. در نهايت آثاري كه اين محبت الهي در زندگي انسان محب در قرآن بيان شده است در سه مرحله اوليه، متوسطه و عاليه از لسان مفسرين ذكر گرديده است. و نتيجهاي كه مي توان گرفت اين است كه حبّ الله در بالاترين مرتبه از محبتهاست و محبتهاي ديگر اگر در راستاي حبّ الله باشند مفيد مي باشند.
- : سطح3
- : تفسير و علوم قرآن
- : قم
- : قم
- : مركز آموزشهاي غيرحضوري