پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قدرت يكي از صفات كمالي خداونداست كه در آيات و روايات پيرامون آن بحث هاي مفصلي صورت گرفته است.اين صفت از جمله صفات ذاتي خداوند است ودر تعريف اين صفت گفته اند فاعلي است كه با اختيارو آگاهي كار مي كند و موجب و مضطر نمي باشد. از آن جا كه در تبيين اين صفات آراء مختلفي از متكلمان و فلاسفه بيان شده است اما همگي دراين كه اين صفت از جمله صفاتي است كه بايد آن را از جنبه هاي امكاني زدود وسپس آن را به خدا نسبت داد اتفاق نظر دارند. از جمله ويژگي منحصر به فرد قدرت الهي شموليت و عدم نياز به ابزار وآلات و حركت براي ايجاد مخلوقات مي باشد.قدرت الهي با آن كه گسترده است و احاطه برهر چيز دارد اما قدرت او با دو ويژگي اشياء رامحقق مي سازد؛اولاً اين كه آن چيز ممتنع الوجود نباشد وثانياً با ذات الهي در تضاد نباشد و اگر قدرت او به امور ممتنع الوجود تعلق نمي گيرد نقصي از ناحيه فاعليت خدا نيست كه نقص قابليت شيء باعث شده است كه مورد تعلق قدرت قرار نگيرد. قدرت الهي از جمله مسائلي است كه از آن گروه هاي مختلف متكلمان به وجود آمده اند عده اي تمام امور را زير مجموعه قدرت قرار داده اند و عده اي ديگر براي تنزيه خدا از امور شرور و زشتي ها معتقد بودند كه قدرت اوشامل قبايح و شرور نمي شود زيرا آن را با ذات الهي در تضاد مي دانستند اما متكلمان شيعه با الهام از كلام ناب اهل بيت (عليهم السلام) ازطريق نظريه امر بين الامرين اين تعارض را حل كرده اند.