پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كتاب هدايت است و براي رهايي بخشيدن انسان‌ها از تيرگي‌‌هاي جهل،فقر،بردگي ونيز نهي از پرستش بت‌‌هاي چوبي و فلزي نازل شده است. قرآن اين كتاب هدايت بر يك اصل اساسي مبتني است كه بنيان دين نيز بر آن قرار گرفته است و آن «توحيد» است. توحيد، اعتقاد به يكتايي و يگانگي خدا، اقرار به خالقيّت و ربوبيّت مطلق و انحصاري او، پرستش و ستايش مخلصانه و دور از شرك وي است. توحيد مايه‌‌ي دين و بناي مسلماني مي‌‌باشد كه هر طاعتي بدون آن بي‌‌ارزش است. توحيد ناب زماني تحقّق مي‌‌يابد كه مراتب آن كه عبارتند از توحيد در ذات، صفات، افعال، عبادت كامل باشند؛ زيرا كه درجات موحدان در قرب و بعد،فضيلت و رذيلت و شرافت و خِسّت به تفاوت مراتب آن است. پيامبران اولواالعزم(عليهم‌‌السّلام)به‌‌عنوان مناديان توحيد، همواره مردم را به آن دعوت مي‌‌كردند و پيام آن‌‌ها در پرستش خداي يگانه خلاصه مي‌‌شد؛ زيرا ريشه همه گرفتاري‌‌هاي بشر و نابساماني‌‌هاي او تنها يك چيز است و آن فاصله گرفتن از توحيد در عقيده و عمل است. آن‌‌چه نزد خداوند بيشترين اهميت را داشته و براي تحقّق آن رسولان بسياري فرستاد،مبارزه با شرك و تلاش براي تحقّق توحيد است. بررسي آيات مربوط به قصص پيامبران اولواالعزم (عليهم‌‌السّلام) نشان مي‌‌دهد كه مردم در اعتقاد به توحيد در ذات و صفات و خالقيّت ترديدي نداشتند و اغلب آن‌‌ها را قبول داشتند،اماآن‌‌ها در ربوبيّت و عبوديّت و بندگي خداي سبحان به بيراهه رفته بودند و اجرام آسماني،پادشاهان،بت‌‌هاي چوبي و سنگي را رب و معبود خود مي‌‌دانستند. آن‌‌ها معتقد بودند كه خداوند يگانه جهان را آفريده و تدبير آن و موجوداتش را به دست اجرام آسماني و بت‌‌هاو... سپرده است و آن‌‌ها مي‌‌توانند شفيعان اينان نزد خدا باشند. لذا پيامبران اولواالعزم (عليهم‌‌السّلام) تلاش زيادي براي ابطال اين عقيده كردند وبا برهان‌‌هاي استوار و قانع كننده و احتجاجات متنوع آن‌‌ها را از اين كار بازداشتند و متناسب با مخاطب خود روش‌‌ها و شيوه‌‌هاي متنوعي را به‌‌كار گرفتند و آن‌‌ها را به سوي هدف واحد كه همان پرستش خداي يگانه است فرا خواندند. واژگان كليدي: توحيد،قصص،انبياء،اولواالعزم.