پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

صداقت به عنوان يك فضيلت اخلاقي واكتسابي داراي مراتبي است كه در ارتباط فرد باخود، خدا ،افراد ديگرجامعه و با محيط تجلي مي يابدوازجمله صفات پسنديده اي است كه هماهنگ با سرشت آدميان است ودر تحكيم روابط اجتماعي نقش مهمي را ايفا مي كند و هرانساني مطابق با واقعيت فطرت مايل به راستي درگفتارواعمال است وروابط اجتماعي به روابط محكم عميق با مردم و همدردي با آن ها و برقراري روابط صميمانه با افراد دراجتماع گفته مي شود، اسلام تنها ديني است كه با صراحت پايه و بناي دعوت خود را روي اجتماع گذاشته و در هيچ يك از شؤون خود امر اجتماع را به اهمال واگذار نكرده است.در اين تحقيق كه به روش توصيفي- تحليلي انجام گرفته به بررسي برخي از عوامل صداقت در روابط اجتماعي از جمله تقوا ، اخلاص و محبت و...كه سبب تحكيم روابط اجتماعي بين انسان ها مي شود وهمچنين موانعي چون دروغ ، ضعف در ايمان وعقيده و نفاق و... كه مانع ترويج صداقت و استحكام بخشيدن به روابط اجتماعي در بين افراد مي شود ، پرداخته شده است.صداقت و راستگويي صفتي است كه اثرات آن زندگي دنيوي و اخروي انسان را بهره مند ساخته و آثار مختلفي را به دنبال دارد كه شعاع آن تمام زندگاني انسان را در بر مي گيرد ؛ برخي از آثار فرهنگي ، سياسي ، اقتصادي وخانوادگي صداقت مثل ترويج فرهنگ اسلامي، جلب اطمينان و اعتماد ، بهبود روابط بين المللي و سياسي و... مي باشد پس چه شايسته است كه مؤمنان همگي در اين طريق گام برداشته وخودرابه زيورزيباي صداقت بيارايند وراهي به سوي سعادت و رستگاري براي خود بگشايند،چرا كه بسياري از بدبختي هايي كه امروزه دامن گير افراد جوامع و ملت ها شده به خاطر انحراف ازراستي و صداقت است .