پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

رفاه زدگي طرز تفكري است كه در برخي ثروتمندان ايجاد و بازتاب آن در رفتار آنان نمايان مي شود به گونه اي كه با فراموشي ياد خدا، دنيا و اسايش در آن را هدف قرار داده و از آخرت غافل مي شوند. در قرآن با وازه هاي اتراف، ملأ، بطر و اولي النعمة و اولوالطول از صاحبان نعمت كه دچار طغيان شده اند مذمت مي شود. با تدبر در آيات قرآن در مي يابيم كه رفاه زدگان با تقليد از نياكان خود دعوت پيامبران را نپذيرفته و دچار قساوت قلب، تفاخر، عجب و غرور و استهزاء مي شوند. عوامل فردي چون پيروي از هواي نفس، دنيا گرايي و عوامل اجتماعي مانند رفاه زدگي خواص، رسانه ها و تبليغات تجاري و تهاجم فرهنگي باعث رفاه زدگي افراد مي شود. با مطالعه در قران و تفاسير مي توان به آسيب هاي فرهنگي، اقتصادي و سياسي رفاه زدگي پي برد. آسيب هايي چون رويارويي با حقيقت، كاهش معنويت، بي بند و باري، آرامش را از رفاه زدگان مي ربايد .آنان با مصرف بي رويه به منظور رفاه بيشتر تمدن و محيط زيست را به نابودي مي كشند. در جامعه رفاه زده افراد به مصرف بيشتر براي رسيدن به رفاه كاملتر ترغيب شده ،بنابراين سرمايه ها تباه شده، شكاف طبقاتي و سپس وابستگي اقتصادي جامعه را دچار آسيب اقتصادي مي كند. با دقت در آيات و تاريخ انبيا پي مي بريم كه اشراف و رفاه زدگان قوم آن ها با تمسخر، تهمت، تهديد و توطئه به مقابله با انبيا پرداخته و با عدم اطاعت از مصلحان، جامعه رفاه زده به وابستگي سياسي به قدرت هاي استكباري دچار مي شود. بنابراين براي جلوگيري از پيدايش و رواج اين پديده بايد به بررسي راه هاي پيشگيري و مبارزه با آن پرداخت. با ترويج ارزش هاي اسلامي و مديريت صحيح فرهنگي، اقتصادي و سياسي مي توان از ايجاد و ترويج اين پديده پيشگيري كرد. از شيوه هاي مبارزه پيامبران در رويارويي با اشراف قوم خود در مي يابيم كه آنان با ابطال فرهنگ اشرافي گري همراه با دعوت ياران خود به صبر، حق گرايي و نهراسيدن از تهديد مترفان و اشراف به روشن گري مي پرداختند. آنان با حمايت از مستضعفان، امت خود را به دوري از رفاه زدگان ترغيب كرده و گاه اشراف قوم خود را كه با سرسختي تمام به تكذيب آنان پرداخته اند نفرين مي كردند. كليد واژه: رفاه زدگي، مصرف گرايي، وابستگي اقتصادي، وابستگي سياسي، مترف، اشراف.