پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تمام تحوّلات فردي و اجتماعي، در گرو تغيير و تحوّل در جها‌ن‌بيني و نگرش فرد و افراد جامعه است. از اين رو مشاهده مي‌شود كه در قرآن كريم بيشترين تكيه و تأكيد پيامبران بر تغيير و اصلاح جها‌ن‌بيني و اعتقادات مردم است و دعوت به توحيد و نهي از شرك و بت‌پرستي و طاغوت، محور دعوت انبيا را تشكيل مي‌دهد. هم‌چنين رها كردن انسا‌ن‌ها از قيد و بندهاي ذهني و افكار و انديشه‌هايي كه سد راه انسان‌ها است، يكي از مهم‌ترين كارهاي پيامبران در قرآن به شمار رفته است. از اين رو قرآن، كاركردهاي توحيد را در همه حوزه و ابعاد مورد تحليل و تبيين قرار داده است. هم‌چنين در كنار مسائل پيرامون توحيد از موارد انكار چون شرك و كفر موضوع به ميان مي‌آورد. اين اثر، آثار و پيامدهاي توحيد و انكار توحيد در روابط فردي واجتماعي از منظر قرآن را به نمايش گذارده است. در اين مختصر، بعد از بررسي آيات در اين زمينه، آن‌چه مسلم گرديد، آن است كه انسان نمي‌تواند بدون داشتن ايده و آرمان و ايمان به خداي يگانه زندگي سالم و سعادت‌مند داشته باشد و تنها ايمان مي‌تواند انسان را در جهت ميل به كمال راهنمايي كند و زندگي آرام و بدون تشويش فردي و اجتماعي داشته باشد. انسان غير موحّد، غرق درخودخواهي است كه هيچ‌وقت نمي‌خواهد منافع خود را از بين ببرد و هميشه به صورت موجودي سرگردان كه تكليف خويش را از زندگي درمسائل فردي و اجتماعي نمي‌داند، گاه مثل كاه با وزش باد به اين سو و آن سو كشيده خواهد. درون چنين افرادي پر از كينه و كدورت است و درستي خود را مانند ذره‌اي مي‌بيند و براي آن ارزشي قائل نمي‌شود. چنين فردي نه از زندگي فردي و اجتماعي خويش لذّت مي‌برد، نه از چيز ديگري، بلكه جهان براي او يك زندان هولناك است. روش تحقيق، توصيفي ـ تحليلي است. واژگان كليدي عبارتند از: توحيد، ايمان، انكار، اثر.